Паўль Бадура-Шкода | |
па-нямецку: Paul Badura-Skoda | |
Дата нараджэньня | 6 кастрычніка 1927 |
---|---|
Месца нараджэньня | Вена, Аўстрыя |
Дата сьмерці | 25 верасьня 2019[1][2][3][…] (91 год) |
Месца сьмерці | |
Месца пахаваньня | |
Грамадзянства | Аўстрыя |
Месца вучобы | |
Прафэсія | піяніст |
Навуковая сфэра | музыка[4] |
Месца працы | |
Жанры | клясычная музыка |
Інструмэнты | фартэпіяна |
Узнагароды | |
Сайт | badura-skoda.com |
Паўль Бадура-Шкода (па-нямецку: Paul Badura-Skoda; нар. 6 кастрычніка 1927, Вена) — аўстрыйскі піяніст.
Скончыў Венскую кансэрваторыю, затым праз два гады стаў уладальнікам першай прэміі Аўстрыйскага музычнага конкурсу і адмысловай стыпэндыі, якая дазволіла яму навучацца ў Эдўіна Фішэра[5]. У 1947 г. выйграў конкурс выканаўцаў у Зальцбургу, у 1949 г. быў заўважаны Вільгэльмам Фуртвэнглерам і Гэрбэртам Караянам, пасьля чаго ўжо не прыпыняў актыўнай канцэртнай дзейнасьці.
Галоўным здабыткам Бадуры-Шкоды зьяўляецца моцартаўскі рэпэртуар. Сярод гістарычных запісаў зь яго ўдзелам — санаты Моцарта для скрыпкі і фартэпіяна ў дуэце з Давідам Ойстрахом. Іншы вядомы дуэт Бадуры-Шкоды — зь піяністам Ёргам Дэмусам; плёнам гэтай садружнасьці стала, апроч шэрагу запісаў, напісаная сумесна кніжка пра інтэрпрэтацыю фартэпіянных санатаў Бэтговэна (ням. Die Klaviersonaten von Ludwig van Beethoven; 1970). Сумесна з жонкай Эвай Бадура-Шкода напісаў таксама кнігу «Інтэрпрэтацыя Моцарта» (ням. Mozart-Interpretation; 1957). Паўль Бадура-Шкода запісаў шырокі рэпэртуар — болей за 200 дыскаў, сярод якіх фартэпіянныя санаты Моцарта, Бэтговэна і Шубэрта[6].
10 кастрычніка 2010 году ў межах V Міжнароднага фэстывалю Юрыя Башмета Паўль Бадура-Шкода ўпершыню выступіў у Беларускай дзяржаўнай філярмоніі[7].