Піліп (апостал)
| Апостал Піліп | |
 Апостал Піліп | |
| Сьвяты | |
|---|---|
| Нарадзіўся | 6 да н. э.; г. Бітсаіда, Галілея, Рымская імпэрыя |
| Памёр | каля 81[1]; Гераполіс, Анатолія, Рымская імпэрыя |
| Шануецца | хрысьціянскімі цэрквамі |
| У ліку | апосталаў |
| Дзень памяці | 3 траўня (заходнія цэрквы) 27 лістапада (усходнія цэрквы) |
| Атрыбуты | лацінскі Т-абразны крыж |
| Падзьвіжніцтва | апостальская пропаведзь |
Апостал Піліп, таксама Філіп (па-грэцку: Φίλιππος, Philippos) — адзін з дванаццаці апосталаў, вучняў Ісуса Хрыста.
Жыцьцяпіс
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Згаданы ў сьпісах апосталаў у Эвангельлі паводле Мацьвея (10:3), паводле Марка (03:18), паводле Лукі (06:14), а таксама ў Дзеях Апосталаў (01:13).
Эвангельле паводле Яна паведамляе, што Піліп быў родам зь Бітсаіды, з аднаго гораду з Андрэем і Пятром і закліканы за імі трэцім. Піліп прывёў да Ісуса Натанаіла (Барталамея) (Ян.1 :43-46). На старонках Эвангельля паводле Яна Піліп зьяўляецца яшчэ тройчы: ён гутарыць зь Ісусам пра хлеб для мноства народу (Ян.6 :5-7); прыводзіць да Ісуса Элінаў (элінізіраваць юдэяў) (Ян.12 :20-22); просіць Ісуса на Тайнай вячэры паказаць Айца (Ян.14 :8-9). Яўсевій Кесарыйскі прыводзіць паведамленьне Клімэнта Александрыйскага пра тое, што Піліп быў жанаты й меў дачок, зь якімі быў знакам і Папій. Піліп прапаведаваў Эвангельле ў Скіфіі й Фрыгіі. За прапаведніцкую дзейнасьць быў пакараны (укрыжаваны галавой уніз) у 87 годзе (падчас праўленьня рымскага імпэратара Даміцыяна) у горадзе Гераполісе, у Малой Азіі.
Згаданы ў Дзеях апосталаў Піліп Дыякан альбо Піліп Эвангеліст — іншая асоба, цёзка апостала Піліпа. Існуе гнастычны апокрыф — Эвангельле паводле Піліпа (створаны ў III—IV стагодзьдзях), а таксама апакрыфічны тэкст Дзеі Піліпа.
Пасьля Ўшэсьця Госпада апостал Піліп, паводле паданьня, прапаведаваў Слова Божае ў Галілеі, суправаджаючы пропаведзь цудамі. Так, ён уваскрэсіў немаўля, якога несла на руках няўцешная маці. Прапаведуючы Эвангельле ў Грэцыі, ён уваскрэсіў аднаго памерлага. Прапаведуючы Хрыста ў Гераполі Сырыйскім, апостал Піліп выклікаў моцны гнеў у народзе, пагражалі нават пабіць яго камянямі, і па патрабаваньні натоўпу ўваскрэсіў мёртвага, якога несьлі на насілках у пахавальным шэсьці.[2][3].
Сьмерць і пахаваньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Паводле паданьня, Піліпа абезгаловілі (па іншай вэрсіі ўкрыжавалі ўніз галавой) па загадзе праконсула Рымскай імпэрыі ў 87-гадовым узросьце[4]. На месцы пакараньня сьмерцю пасьлядоўнікі сьвятога пабудавалі грабніцу васьмікутнай формы і супакоілі там астанкі сьвятога.
У 2011 годзе пры правядзеньні раскопак у Гераполісе (Турцыя, вобласьць Дэнізьлі) сярод руінаў старажытнага храма, італьянскімі археолягамі пад кіраўніцтвам Франчэска Андрыё было выяўленае пахаваньне Сьвятога апостала Піліпа. Пра тое, што дадзеная грабніца сапраўды належыць сьвятому Піліпу, кажа й яе ўладкаваньне, і пісьмёны, знойдзеныя на ёй.[5].
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Philippus der Apostel - Ökumenisches Heiligenlexikon (ням.)
- ^ Апостол Филипп. Православный церковный календарь (рас.)
- ^ Житие святого Апостола Филиппа (рас.)
- ^ Янка Крук, Аксана Катовіч. Піліпаўскія запусты // Зьвязда : газэта. — 27 лістапада 2010. — № 229 (26837). — С. 16. — ISSN 1990-763x.
- ^ Гробница святого апостола Филиппа обнаружена Денизли Праверана 2013-01-25 г. Архіўная копія ад 2013-02-01 г.