Францішак Палацкі | |
па-чэску: František Palacký | |
![]() Францішак Палацкі | |
Дата нараджэньня | 14 чэрвеня 1798[1][2][3][…] |
---|---|
Месца нараджэньня | |
Дата сьмерці | 26 траўня 1876[1][2][3][…] (77 гадоў) |
Месца сьмерці | |
Занятак | пісьменьнік, архівіст, геральдыст, журналіст, палітык, філёзаф, гісторык, паэт, эстэтык, літаратуразнаўца, рэдактар, cultural worker, гісторык літаратуры, тэарэтык літаратуры, перакладнік, рэдактар |
Сябра ў | Сэрбскае навуковае таварыства[d], Аўстрыйская акадэмія навук[d], Баварская акадэмія навук[d], Гётынгенская акадэмія навук[d], Пецярбурская акадэмія навук[d], Вугорская акадэмія навук, Пруская акадэмія навук[d], Evangelical church (Hodslavice)[d][7] і Кракаўскае навуковае таварыства[d][8] |
Бацька | Jiří Palacký[d][9][10] |
Дзеці | Jan Palacký[d] і Marie Riegrová-Palacká[d] |
Узнагароды | |
Подпіс | ![]() |
Франці́шак Па́лацкі (па-чэску: František Palacký; 14 чэрвеня 1798, Годславіцэ, Маравія — 26 траўня 1876, Прага) — чэскі гісторык, літаратар, палітык і грамадзкі дзеяч.
Часта мянуецца «бацькам чэскай гістарыяграфіі». Найвышэйшае дасягненьне — «Гісторыя народу чэскага ў Чэхіі і Маравіі» ў 5 тамах (нямецкае выданьне — 1836—1876, чэскае выданьне — 1848—1876). Даведзеная да 1526 году. Як гістарыёграф прыналежыў да рамантычнай традыцыі.
Палацкі быў першым загадчыкам гістарычнага аддзелу Нацыянальнага музэю (1818—1841), з 1827 году па яго ініцыятыве музэй пачаў навуковыя публікацыі на чэскай мове.
Як палітык — прыхільнік і адзін з творцаў канцэпцыі аўстраславізму. Удзельнік рэвалюцыі 1848—1849 гадоў. Крах плянаў фэдэралістаў і імпрэза рэакцыі прымусілі яго ў 1852 годзе пакінуць палітыку.