Чудзь — зборная руская назва шэрагу плямёнаў і народнасьцяў, як правіла, прыбалтыйска-фінскай групы (водзь, вэсь, сум, ем, карэлы, іжора, эсты ды іншыя).
Упершыню чудзь ідэнтыфікаваў як «фінляндцаў альбо эстляндцаў» у 1734 годзе прафэсар з Або Альгот Скарын (1684—1771) у дысэртацыі «De originibus priscæ gentis Varegorum»[1][2]. Этнонім ужываўся да канца XIX стагодзьдзі ў афіцыйных дакумэнтах Расейскай імпэрыі[3].