King’s Bounty
| King’s Bounty | |
| Дата выпуску | 1 чэрвеня 1989 (Apple II) 1990 (DOS) 1990 (Commodore 64) 1990 (Macintosh) 21 лютага 1991 (Genesis) 1991 (Commodore Amiga) |
|---|---|
| Жанр | Тактычная ролевая гульня |
| Сэрыя | King’s Bounty |
| Стваральнікі | |
| Распрацоўнік | New World Computing |
| Выдаўцы | New World Computing Electronic Arts (пад Genesis) |
| Дызайнэр | Джон Ван Канэгэм |
| Тэхнічныя дэталі | |
| Плятформы | DOS Commodore 64 Apple II Commodore Amiga Macintosh Genesis |
| Рэжым | Адзінаасобная гульня |
| Носьбіты | 5¼" дыскета 3½" дыскета |
| Кіраваньне | клявіятура |
| King’s Bounty у Вікісховішчы | |
«King’s Bounty» (па-беларуску: Каралеўская ўзнагарода) — пакрокавая стратэгічна-ролевая гульня ў жанры фэнтэзі, выдадзеная фірмай New World Computing у 1990 року. Пачаткова распрацаваная для DOS, практычна адразу перанесеная на Commodore 64, пазьней на Apple II і Macintosh, а праз год была партаваная на Commodore Amiga і Sega Genesis у аблегчаным варыянце.
Галоўны пэрсанаж гульні — кароль Максімус, які накіроўваецца на пошукі Скіпэтру парадку, які знаходзіцца ў руках сілаў хаосу на чале з Арэкам Цмокадыхам. Гульня лічыцца непасрэднай папярэдніцай папулярнай сэрыі гульняў «Heroes of Might and Magic».
Гульнявы працэс
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У «King’s Bounty» гулец кіруе адным пэрсанажам, кляса якога абіраецца на пачатку гульні з чатырох магчымых (рыцар, палядын, барбар і чараўніца). Пэрсанаж мае пэўныя атрыбуты, галоўным зь якіх ёсьць войска, складзенае з разнастайных мітычных істотаў. Пэрсанаж можа ў любы час мець да 5 розных тыпаў істотаў, прычым колькасьць істотаў у кожнай групе абмежаваная лідэрствам героя, і калі сумарная колькасьць адзінак жыцьця групы істотаў будзе вышэйшым за лідэрства героя, тады гэтая група ў баявым рэжыме выйдзе з падпарадкаваньня. Істоты набіраюцца ў войска героя з разнастайных жытлаў, якія можна выявіць на мапе. Пэрсанаж таксама мае магчымасьць карыстацца магічнымі закляцьцямі для зьмяненьня хады падзеяў.
Гульня складаецца з двух рэжымаў: падарожжа па мапе зямлі і бітва на адмысловай тактычнай мапе. У першым рэжыме гулец кіруе перамяшчэньнем пэрсанажа па землях, на якіх адбываецца дзеяньне. Другі рэжым актывуецца, калі пэрсанаж уключаецца ў бойку, абкладаючы замак суперніка альбо нападаючы на адно з войскаў, разьмешчаных на мапе зямлі. У тактычным рэжыме процілеглыя бакі пачаргова робяць хады ўсімі групамі істотаў, намагаючыся зьнішчыць усе варожыя сілы.
Мэтаю гульні ёсьць пошук і вяртаньне каралю легендарнага страчанага артэфакту, месцазнаходжаньне якога адзначанае на старажытнай мапе. Аднак гэтая мапа разарваная на шматлікія часткі, а кожная з частам альбо трапіла да аднаго зь ліхвяроў, зь якімі гулец і вымушаны змагацца, альбо захоўваецца разам з адным з 8 артэфактаў, раскіданых па мапе.
У гульні адбываецца ўлік часу ў гульнявых днях і тыднях (тыдзень складаецца з 5 дзён). Пры руху па раўніне ці па моры ў межах аднаго архіпэлягу за дзень гулец можа зьдзейсьніць некалькі хадоў, а пры руху па пустыні — толькі адзін крок. Пачатак кожнага тыдню адзначаецца сьпісаньнем грошай (за выкарыстаньне карабля, на падтрымку войска) і атрыманьнем заробку ад караля. Таксама кожны тыдзень абвяшчаецца тыднем пэўнага тыпу істотаў (выпадковым чынам, аднак кожны чацьверты тыдзень — сялянаў), пры гэтым баявыя магчымасьці абраных істотаў у гэты тыдзень павялічваюцца, а ўсе месцы, дзе іх можна набыць, ізноўку напаўняюцца. Адведзены для гульні час вызначаецца абраным на пачатку ўзроўнем складанасьці.
У порце для Sega Genesis, выдадзеным Electronic Arts у 1991 року, падарожжа па асноўнай мапе адбывалася ў рэальным часе, а таксама была перамаляваная большая частка графікі.
Працягі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Афіцыйных працягаў сэрыі ад New World Computing не існуе. Аднак ужо ў 1992—1993 харкаўскі праграміст Сяргей Пракоф’еў распрацаваў аматарскі працяг, названы King’s Bounty 2. Гульня мела складацца зь дзьвюх частак, аднак другая так і не была дапісаная.
У 2005 украінская студыя «АльфаКласс», ачольваная Пракоф’евым, выдала гульню «Герои Мальгримии: Затерянный мир магии», якая зьявілася працягам King’s Bounty 2. У 2007 выйшла другая частка сэрыі «Герои Мальгримии 2: Нашествие некромантов», у 2009 — дапаўненьне «Герои Мальгримии 2: Победить дракона».
У 2001 кампанія 3DO выдала для плятформы PlayStation 2 гульню пад назовам Heroes of Might and Magic: Quest for the Dragon Bone Staff. Аднак нягледзячы на назву, гульня болей нагадвае працяг King’s Bounty, чым сэрыю Heroes of Might and Magic. Гульня рэалізаваная цалкам у трохвымернай графіцы і запазычвае музыку з трэцяй і чацьвертай частак Heroes of Might and Magic.
У сакавіку 2007 расейская фірма «1C» набыла правы на выкарыстаньне гандлёвай маркі «King’s Bounty». У гэтай сэрыі выдадзеныя гульні «King’s Bounty. Легенда о рыцаре» (2008), «King’s Bounty: Принцесса в доспехах» (2009), «King’s Bounty: Перекрёстки миров» (2010), «King’s Bounty: Legions», «King’s Bounty: Воин Севера» (2012).
Дадатковыя зьвесткі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У King’s Bounty мелася магчымасьць лётаць у рэжыме падарожжа, такім чынам лёгка пераадольваючы любыя перашкоды. Дзеля гэтага неабходна, каб усе аддзелы ў войску героя ўмелі лётаць: цмокі, дэманы, вампіры, архімагі. У рэжыме палёту немагчыма біцца, наведваць месты, замкі, знакі, жытлы монстраў, зьбіраць куфры і артэфакты. Аднак час у палёце ідзе як звычайна, у тым ліку над пустыняй.
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
King’s Bounty — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
- «Геройскі куток» (рас.)
- Афіцыйная бачына сучаснай сэрыі (рас.)
- King’s Bounty (анг.) на MobyGames
- Retrocopy (анг.)
| ||||||||||||||||||||