Іван Пулюй | |
па-ўкраінску: Іван Павлович Пулюй | |
Дата нараджэньня | 2 лютага 1845[1] |
---|---|
Месца нараджэньня | |
Дата сьмерці | 31 студзеня 1918[1][2] (72 гады) |
Месца сьмерці | |
Месца пахаваньня | |
Месца вучобы | |
Занятак | фізык, мовазнавец, перакладнік, вынаходнік, прафэсар унівэрсытэту, перакладнік Бібліі, пісьменьнік, электратэхнік, мэцэнат |
Навуковая сфэра | фізыка[4], электратэхніка[4] і мэцэнацтва[d][4] |
Месца працы | |
Сябра ў | Навуковае таварыства імя Шаўчэнкі[d] |
Навуковы кіраўнік | Аўгуст Кунт[d][3] і Віктар фон Ланг[d][3] |
Іван Пулюй (па-ўкраінску: Іва́н Пулю́й, па-нямецку: Johann Puluj; 2 лютага 1845 — 31 студзеня 1918) — украінскі і аўстра-вугорскі фізык і электратэхнік, вынаходнік, арганізатар навукі, публіцыст, перакладчык Бібліі на ўкраінскую мову, грамадзкі дзеяч. Прафэсар і рэктар Нямецкай вышэйшай тэхнічнай школы ў Празе, Дзяржаўны дарадца па электратэхніцы Чэхіі і Маравіі. Сапраўдны чалец Навуковага таварыства імя Шаўчэнкі, ганаровы сябра Венскага электратэхнічнага таварыства. Раньні распрацоўшчык выкарыстаньня рэнтгенаўскага выпраменьваньня для мэдыцынскай візуалізацыі. Яго ўклад быў у значнай ступені недаацэненым да канца 20 стагодзьдзя.