Ігар Курчатаў | |
Дата нараджэньня | 8 (21) студзеня 1903[1] або 30 сьнежня 1902 (12 студзеня 1903) |
---|---|
Месца нараджэньня | |
Дата сьмерці | 7 лютага 1960[2][3][4][…] (57 гадоў) |
Месца сьмерці | |
Месца пахаваньня | |
Месца вучобы | |
Занятак | фізык, ядзерны фізык, прафэсар унівэрсытэту, палітык |
Навуковая сфэра | фізыка цьвёрдага цела[d], ядзерная фізыка і сегнетаэлектрычнасць[d] |
Месца працы | |
Сябра ў | Акадэмія навук СССР[d] |
Навуковая ступень | доктар фізыка-матэматычных навук[d] |
Навуковы кіраўнік | Абрам Фёдаравіч Ёфэ[d] і Віталь Рыгоравіч Хлопін[d] |
Вучні | Vladimir Fyodorov[d] |
Узнагароды | |
І́гар Курча́таў (12 студзеня [ст. ст. 30 сьнежня 1902] 1903, Сімскі Завод, Уфімская губэрня — 7 лютага 1960, Масква) — савецкі фізык, «айцец» савецкай атамнай бомбы. Заснавальнік і першы дырэктар Інстытуту атамнай энэргіі з 1943 г. па 1960 г., галоўны навуковы кіраўнік атамнай праблемы ў СССР, адзін з заснавальнікаў выкарыстаньня ядзернай энэргіі ў мірных мэтах. Акадэмік АН СССР (1943).
У Менску іменем Курчатава названая адна з вуліцаў.