Аляксандар Бычанок

Аляксандар Бычанок
Пэрсанальная інфармацыя
Нарадзіўся 30 траўня 1985(1985-05-30)[1][2] (39 гадоў)
Рост 176 см
Вага 76 кг
Пазыцыя паўабаронца
Клюбы
Гады Клюб Гульні (галы)¹
2002—2005 Дняпро Магілёў 75 (2)
2006—2008 Шахцёр Салігорск 66 (2)
2009—2010 Дняпро Магілёў 52 (8)
2011—2013 Дынама Менск 71 (9)
2012 Кайрат 7 (0)
2014 Гомель 27 (0)
2015—2017 Рытэрай 84 (9)
2018—2020 Іслач 61 (0)
Зборныя
2003—2004 Беларусь (да 19)[d] 6 (1)
2004—2006 Беларусь (да 21) 10 (0)
2011 Беларусь 5 (0)

Аляксандар Віктаравіч Бычанок (нарадзіўся 30 траўня 1985 году, Магілёў, БССР) — колішні беларускі футбаліст, паўабаронца. У 2011 годзе правёў 5 матчаў за нацыянальную зборную Беларусі. Уваходзіць у Клюб Сяргея Алейнікава для беларускіх футбалістаў, якія згулялі 500 і болей афіцыйных матчаў[3].

Выхаванец СДЮШАР-7 гораду Магілёва.

Прафэсійную кар’еру пачаў у магілёўскім «Дняпры» ў 2002 годзе. Пасьля чатырох сэзонаў у камандзе вырашыўся на пераход у салігорскі «Шахцёр», аднак праз тры гады вярнуўся назад. У 2010 годзе правёў 7 матчаў за «Дняпро» ў кваліфікацыі розыгрышу Лігі Эўропы. 23 сьнежня 2010 году заключыў трохгадовае пагадненьне зь менскім «Дынама»[4]. У сэзоне 2011 году быў трывалым гульцом асноўнага складу, а ў пачатку 2012 году пачаў радзей зьяўляцца на полі.

У ліпені 2012 году быў аддадзены ў арэнду казахстанскаму «Кайрату» да канца сэзону 2012 году[5]. У лістападзе 2012 году вярнуўся ў менскае «Дынама»[6]. Па вяртаньні з арэнды звычайна выходзіў толькі на замену, але з чэрвеня 2013 году, пры новым галоўным трэнэры Робэрце Маасканце, здолеў замацавацца ў асноўным складзе, дзе пачаў выкарыстоўвацца як флянгавы паўабаронца (да гэтага звычайна гуляў у апорнай зоне).

У студзені 2014 году перайшоў у «Гомель»[7]. У складзе «Гомля» спачатку выкарыстоўваўся як атакуючы паўабаронца, але пазьней быў пераведзены ў апорную зону, часам гуляў у якасьці флянгавага абаронцы. Па заканчэньні кантракта ў сьнежні 2014 году пакінуў клюб[8]. У красавіку 2015 году падпісаў кантракт зь летувіскім клюбам «Трокі»[9]. У студзені 2018 году перайшоў у клюб «Іслач»[10], якому двойчы дапамог стаць срэбраным прызэрам чэмпіянату Летувы. У студзені 2018 году трэнаваўся зь «Іслаччу» і ў выніку падпісаў кантракт з клюбам[11]. Быў адным з асноўных гульцоў, спачатку звычайна зьяўляўся ў пачатковым складзе, а пазьней часьцей выходзіў на замену. У красавіку 2019 году не гуляў праз траўмы, а па акрыяньні чаргаваў выхады ў першай адзінаццатцы і на замену. У лістападзе 2019 году падоўжыў кантракт зь «Іслаччу»[12]. У 2020 годзе пачаў часьцей выходзіць на замену. Пасьля сканчэньня гульнявой кар’еры заняў пасаду спартовага дырэктара «Іслачы»[13].

У 2011 годзе выклікаўся ў нацыянальную і алімпійскую зборныя Беларусі.

Клюб Сэзон Чэмпіянат
Дывізіён Матчы Галы
Іслач 2018 Найвышэйшая ліга 28 0

Вонкавыя спасылкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]