Андрэ Маруа | |
Асабістыя зьвесткі | |
---|---|
Нарадзіўся | 26 ліпеня 1885[1][2][3][…] |
Памёр | 9 кастрычніка 1967[1][2][3][…] (82 гады) |
Пахаваны | |
Сужэнец | Сымона дэ Кайлявэ[d] |
Дзеці | Жэро Маруа[d] і Мішэль Маруа[d] |
Літаратурная дзейнасьць | |
Род дзейнасьці | філёзаф, эсэіст, навэліст, гісторык, пісьменьнік, сцэнарыст, літаратурны крытык, біёграф, пісьменьнік навуковай фантастыкі, дзіцячы пісьменьнік, крытык, публіцыст |
Гады творчасьці | з 1918 |
Мова | француская мова[5] і ангельская мова[5] |
Узнагароды | |
Андрэ Маруа (па-француску: André Maurois, сапраўднае імя Эміль Салямон Вільгельм Эрзог, Émile-Salomon-Wilhelm Herzog, 26 ліпеня 1885 — 9 кастрычніка 1967) — францускі пісьменьнік і чалец Францускай акадэміі.
Аўтар псыхалягічных раманаў і раманізаваных біяграфіяў пра Пэрсі Біш Шэлі, Байрана, Бальзака, Тургенева, Жорж Санд, Дзюма-старэйшага. Напісаў кнігу «Мэмуары».
На беларускую мову асобныя навелы А. Маруа пераклалі Юрка Гаўрук, Леанід Казыра, Г. Скрыган.
Гэта — накід артыкула пра пісьменьніка альбо пісьменьніцу. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |