Бег

Статуі бегуноў зь Вілы папірусаў у Геркулануме

Бег — адзін са спосабаў перамяшчэньня (лякамоцыі) чалавека й жывёлаў; адрозьніваецца наяўнасьцю так званай «фазы палёту» й ажыцьцяўляецца ў выніку складанай каардынаванай дзейнасьці шкілетных мускулаў і канечнасьцяў. Для бегу характэрны той жа цыкль рухаў, што й пры хадзе, тыя ж дзеючыя сілы й функцыянальныя групы цягліцаў. Таксама ў чалавека адрозьненьнем бегу ад хады зьяўляецца адсутнасьць пры бегу фазы падвойнай апоры.

Віды

Вылучаюць некалькі відаў бегу: на месцы, трушком, хуткі, па лесьвіцы (уверх і ўніз), пад’ём у гару. Выдатак энэргіі ў кілякалёрыях падчас бегу разьлічваюць паводле формулы: вага чалавека (кг) × адлегласьць (км). Адпаведна пры бегу на 2 кілямэтры выдатак энэргіі ў залежнасьці ад вагі складзе: а) 50 кг × 2 км = 100 ккал; б) 60 кг × 2км = 120 ккал; в) 70 кг × 2 км = 140 ккал; г) 80 кг × 2 км = 160 ккал; д) 90 кг × 2 км = 180 ккал; е) 100 кг × 2 км = 200 ккал. Пагатоў разьлік выдатку энэргіі на час таксама розьніцца паводле віду бега і плоці чалавека^[1].

Від[1]	Мужчына 80 кг (ккал/гадзіна)	Жанчына 60 кг (ккал/гадзіна)
Па лесьвіцы (уверхі і ўніз)	1000	610
Пад’ём у гару	920	700
Хуткі	840	560
Трушком (і на месцы)	670	510
*Хадзьба (для параўнаньня)	330	250

Крыніцы

1. ^ Жанна Гаўрычэнкава. Ад лішняй вагі — бегма // Партал «Здаровыя людзі» (Міністэрства аховы здароўя Рэспублікі Беларусь), 2 чэрвеня 2017 г. Праверана 29 лістапада 2017 г.

Вонкавыя спасылкі

Бег — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў