Б’ёрнстэрнэ Б’ёрнсан | |
па-нарвэску: Bjørnstjerne Martinus Bjørnson | |
![]() | |
Асабістыя зьвесткі | |
---|---|
Нарадзіўся | 8 сьнежня 1832[1][2][3][…] |
Памёр | 26 красавіка 1910[1][2][3][…] (77 гадоў) |
Пахаваны | |
Бацькі | Пэдэр Б’ёрнсан[d] Inger Elise Nordraach[d][6] |
Сужэнец | Каралінэ Б’ёрнсан[d][7] |
Дзеці | Бэргліёт Ібсэн[d], Б’ёрн Б’ёрнсан[d], Эрлінг Б’ёрнсан[d], Дагні Б’ёрнсан Сатро[d], Эйнар Б’ёрнсан[d] і Anders Underdal[d][6] |
Літаратурная дзейнасьць | |
Род дзейнасьці | пісьменьнік, паэт |
Кірунак | эпічная літаратура |
Жанр | паэма, п’еса, верш |
Мова | нарвэская мова[8] і дацкая |
Прэміі | Нобэлеўская прэмія ў галіне літаратуры (1903) |
Узнагароды | |
Подпіс | ![]() |
Б’ёрнстэрнэ Марцінус Б’ёрнсан (па-нарвэску: Bjørnstjerne Martinus Bjørnson; 8 сьнежня 1832, Квікне (Тынсэт), Нарвэгія — 26 красавіка 1910, Парыж, Францыя) — нарвэскі пісьменьнік. Ляўрэат Нобэлеўскай прэміі па літаратуры 1903 году. Прэмія прысуджана «як даніна высакароднай, велічнай і шматбаковай паэзіі, якая заўсёды адзначана сьвежасьцю свайго натхненьня і незвычайнай чысьцінёй духоўнага пачатку»[9]. Аўтар тэксту да гімну Нарвэгіі.
Паасобныя вершы на беларускую мову пераклаў Лявон Баршчэўскі[10].
|