Вішнявецкія
- Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Вішнявецкі.
| Вішнявецкія лац. Višniavieckija | |
 Герб Карыбут | |
| Краіна паходжаньня | Вялікае Княства Літоўскае |
|---|---|
Вішняве́цкія, Карыбут-Вішнявецкія — княскі род гербу Карыбут.
Валодалі вялізнымі маёнткамі на тэрыторыі сучасных Украіны і Беларусі (у тым ліку з 1509 року — Брагінскім староствам[1]).
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Сваё паходжаньне выводзілі ад князя ноўгарад-северскага Зьмітра Карыбута Альгердавіча, якога дасьледнікі атаясамліваюць зь Фёдарам Нясьвіцкім[2]. Ягоны ўнук, Міхал Збараскі (пам. па 1516), валодаў замкам Вішнявец у Крамянецкім павеце на Валыні (адсюль прозьвішча роду).
Тым часам праведзеныя генэтычныя вышукі паказваюць на зьвязак Вішнявецкіх з Рурыкавічамі. Апроч Вішнявецкіх, да Рурыкавічаў належаць Варанецкія, Збараскія і Нясьвіцкія. З усіх гэтых радоў да нашага часу дайшоў толькі род князёў Варанецкіх.
У XVI ст. падзяліліся на дзьве лініі: старэйшую (пайшла ад старосты прапойскага, чачэрскага і варнянскага князя Івана) і малодшую (пайшла ад старосты рэчыцкага князя Аляксандра). Першая лінія ў мужчынскім родзе згасла ў 1744 року, другая — у 1673 року[3].
Найбольш вядомыя з роду
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Міхал Карыбут Вішнявецкі (1640—1673) — кароль польскі і вялікі князь літоўскі
- Януш Антоні Вішнявецкі (1678—1741) — гетман вялікі літоўскі, ваявода віленскі
- Міхал Сэрвацы Вішнявецкі (1680—1744) — гетман і канцлер вялікі літоўскі, ваявода віленскі
- Францішка Ўршуля Радзівіл (1705—1753) — пісьменьніца, асьветніца і драматург
Галерэя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Іканаграфія роду Вішнявецкіх
-
-
-
-
-
-
Тэафілія Вішнявецкая (зь Ляшчынскіх) -
-
Аляксандра Радзівіл (зь Вішнявецкіх)
.jpg)
.jpg)
._%D0%AD%D0%BB%D0%B5%D0%B0%D0%BD%D0%BE%D1%80%D0%B0_%D0%92%D1%96%D1%88%D0%BD%D1%8F%D0%B2%D0%B5%D1%86%D0%BA%D0%B0%D1%8F_(%D0%93%D0%B0%D0%B1%D1%81%D0%B1%D1%83%D1%80%D0%B3)_(XVII).jpg)
._%D0%A2%D1%8D%D0%B0%D1%84%D1%96%D0%BB%D1%96%D1%8F_%D0%92%D1%96%D1%88%D0%BD%D1%8F%D0%B2%D0%B5%D1%86%D0%BA%D0%B0%D1%8F_(%D0%9B%D1%8F%D1%88%D1%87%D1%8B%D0%BD%D1%81%D0%BA%D0%B0%D1%8F)_(XVIII).jpg)
.jpg)
._%D0%90%D0%BB%D1%8F%D0%BA%D1%81%D0%B0%D0%BD%D0%B4%D1%80%D0%B0_%D0%A0%D0%B0%D0%B4%D0%B7%D1%96%D0%B2%D1%96%D0%BB_(%D0%92%D1%96%D1%88%D0%BD%D1%8F%D0%B2%D0%B5%D1%86%D0%BA%D0%B0%D1%8F)_(XVII).jpg)
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Грыцкевіч А. Вішнявецкія // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 1. С. 459.
- ^ Грыцкевіч А. Вішнявецкія // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 1. С. 458.
- ^ Грыцкевіч А. Вішнявецкія // ЭГБ. — Мн.: 1994 Т. 2. С. 344.
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — 684 с. — ISBN 985-11-0314-4
- Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 1994. — Т. 2: Беліцк — Гімн. — 537 с. — ISBN 5-85700-142-0