Дыхавіца

Дыхавіца — парушэньне частасьці, рытму і глыбіні дыханьня, якое суправаджаецца адчуваньнем недахопу паветра. Здараецца толькі ў прытомным стане. Крайняй ступеняй немачы ёсьць удушша. Паскарэньне дыхальных скарачэньняў узьнікае праз павышаную цялесную і моцную пачуцьцёвую (гнеў, страх, трывога і хваляваньне) нагрузку.

Прадухіленьню нядужасьці спрыяе штодзённае цялеснае разьмінаньне і працяглыя шпацыры.

Узьнікненьню нядужасьці спрыяе маларухомы лад жыцьця, атлусьценьне, малакроўе, пухліна дыхальных шляхоў, сардэчная недастатковасьць, астма, тырэатаксікоз (лішак гармону шчытападобнай залозы) і цукровы дыябэт[1].