Зако́н у юрыспрудэнцыі — гэта нарматыўны прававы акт, які прымаецца прадстаўнічым (заканадаўчым) органам дзяржаўнай улады у асобым парадку, мае юрыдычную сілу і рэгулюе грамадзкія адносіны і ахоўваецца дзяржаўнай уладай.[1].
Закон зьяўляецца асноўнай крыніцай права ў краінах кантынэнтальнай прававой сям’і.