Кальварыя Жамойцкая | |||||
лет. Žemaičių Kalvarija | |||||
Краявід мястэчка | |||||
| |||||
Першыя згадкі: | 1253 | ||||
Краіна: | Летува | ||||
Павет: | Цельшаўскі | ||||
Раён: | Плунгянскі | ||||
Вышыня: | 195 м н. у. м. | ||||
Насельніцтва: | 798 чал. (2001) | ||||
Часавы пас: | UTC+2 | ||||
летні час: | UTC+3 | ||||
Геаграфічныя каардынаты: | 56°7′0″ пн. ш. 22°1′0″ у. д. / 56.11667° пн. ш. 22.01667° у. д.Каардынаты: 56°7′0″ пн. ш. 22°1′0″ у. д. / 56.11667° пн. ш. 22.01667° у. д. | ||||
Кальварыя Жамойцкая | |||||
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы |
Кальва́рыя Жамо́йцкая (лет. Žemaičių Kalvarija) — мястэчка ў Летуве, на рацэ Вардуве. Адміністрацыйны цэнтар Кальварыйска-Жамойцкага староства Плунгянскага раёну Цельшаўскага павету. Насельніцтва на 2001 год — 798 чалавек. Знаходзіцца на паўночным захадзе краіны, за 26 км ад Плунгянаў. Згодна з сучаснай афіцыйнай летувіскай клясыфікацыяй мястэчка належыць да этнаграфічнага рэгіёну «Жамойць».
Кальварыя Жамойцкая — адзін з галоўных культурных і рэлігійных цэнтраў Жамойці.
Да сярэдзіны XVII стагодзьдзя мела назву Горды (вядомыя з 1253 году), у складзе Жамойці[1]. У сярэдзіне XVI стагодзьдзя тут збудавалі касьцёл.
У 1637 годзе жамойцкі біскуп Ежы Тышкевіч заснаваў у Гордах кляштар дамініканаў (з 1644 году дзейнічала школа). У 1639—1642 гадах збудаваў новы касьцёл і крыжовы шлях даўжынёй 7 км з 19 стацыямі, які ішоў дадолу праз 7 гораў: Бярозавую, Жвіравую, Сьв. Яна, Шатрыйскую, Піўнічную, Крыжовую і Сьв. Алены.
У 1642 годзе Тышкевіч заснаваў мястэчка Кальварыя Жамойцкая. У 1750 годзе тут збудавалі новы мураваны касьцёл. На 1789 год у мястэчку было 74 дымы.
У выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай (1795) апынулася ў складзе Расейскай імпэрыі.
З 1918 году — у складзе Летувы.