Карлё Джэзуальда да Вэноза | |
![]() | |
Дата нараджэньня | 8 сакавіка 1566[1][2][3][…] |
---|---|
Месца нараджэньня | |
Дата сьмерці | 8 верасьня 1613[5][6][2][…] (47 гадоў) |
Месца сьмерці | |
Месца пахаваньня | |
Занятак | кампазытар, лютніст |
Інструмэнты | лютня[d] |
Бацька | Fabrizio II Gesualdo[d][8][4][1] |
Маці | Geronima Borromeo[d][8][4][1] |
Дзеці | Alfonsino Gesualdo[d][1] |
Подпіс | ![]() |
Карлё Джэзуальда (па-італьянску: Carlo Gesualdo, 1560 — 8 верасьня 1613) — князь Вэнозы, быў адным зь лідэраў італьянскага мадрыгалу, кампазытар эпокі Рэнэсансу. Задзірлівы музычны стыль яго апошніх твораў і трагічныя падзеі яго ўласнага жыцьця зрабілі яму добрую вядомасьць у музычнай гісторыі. Ён нарадзіўся ў адным з старэйшых і найзнатных родаў Нэапалю і ён быў пляменьнікам сьв. Карлё Барамэо.
Ён ужо быў вядомым кампазытарам многіх стыляў калі ў 1590 ён замовіў забойства сваёй жонкі і яе каханка, што стварыла скандал, які распаўсюдзіўся па ўсёй Італіі. Яго наступны шлюб у 1594 з князёўнай роду д’Эстэ, прывёў яго да сувязяў з судом м. Фэрара, дзе ён правабіў шэраг год і дзе ён выпусьціў свой першы збор твораў мадрыгалу ў чатырох тамах (1594—1596). Потым ён апублікаваў дзьве наступныя кнігі мадрыгалу і тры тамы касьцёльнай музыкі. Апошняя праца Джэзуальда, дзе контрапунтычныя і гамафанічныя элемэнты вольна зьмешваюцца, выдатныя дзякуючы інтэнсіўнасьці ейнай музычнай экспрэсіі і за вельмі высокі пэрсанальны стыль. Яны характарызуюцца, галоўным чынам, за абэртанічную прагрэсію і дзіўны храматызм, які нагадвае музыку Рыхарда Вагнэра.
Карлё Джэзуальда да Вэноза — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
Дзеля паляпшэньня артыкулу неабходна:
|