Кратон

Паўночна-Амэрыканскі кратон паказаны карычневым. Бэзавым адлюстраваныя дэфармаваныя часткі кратону, зялёным — акрэцыйны комплекс які, сфармаваўся за апошнія 600 млн гадоў.

Крато́н (ад стар.-грэц. kratos — сіла, крэпасьць) — стабільны ўчастак кантынэнтальнай кары, архэйскага веку. Гэта найбольш старажытныя блёкі кантынэнтальнай кары, яны займаюць вялікую частку аб’ёму ўсіх кантынэнтаў. Тэрмін «кратон» быў уведзены нямецкім геолягам Гансам Штыле ў 1936 годзе[1].

Крыніцы

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
  1. ^ Дубенюк Н. И., Худяков Ю. В. Ротационная тектоника Земли. — Челябинск: Тендерлайн, 2002. — С. 167. — ISBN 5877161156

Вонкавыя спасылкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Кратон — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў