Крыты́чнае мысьле́ньне — аналіз даступных фактаў, доказаў, назіраньняў і аргумэнтаў з мэтай фармаваньня меркаваньня шляхам рацыянальнай, скептычнай і неперадузятай ацэнкі. Прымяненьне крытычнага мысьленьня ўлучае самакіраваньне, самадысцыпліну і самакантроль. Крытычнае мысьленьне носіць індывідуальны характар і імкнецца да абгрунтаванай аргумэнтацыі. Крытычнае мысьленьне прадугледжвае на строгія стандарты дасканаласьці і ўважлівае кіраваньне іхнім выкарыстаньнем для эфэктыўнай камунікацыі ў вырашэньні праблем, а таксама імкнецца пераадолець эгацэнтрызм і этнацэнтрызм.
| Гэта — накід артыкула. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |