Лаўрын Гуцэвіч
Лаўрын Гуцэвіч | |
 Уяўны партрэт Гуцэвіча | |
| Род дзейнасьці | літоўскі, беларускі архітэктар |
|---|---|
| Дата нараджэньня | 1753 |
| Месца нараджэньня | Мігоніс |
| Дата сьмерці | 10 сьнежня 1798 |
| Месца сьмерці | Вільня |
| Месца пахаваньня | |
| Месца вучобы | |
| Занятак | архітэктар, прафэсар унівэрсытэту |
| Месца працы | |
| Узнагароды | |
Лаўрын Гуцэвіч (па-летувіску: Laurynas Gucevičius, Laurynas Stuoka-Gucevičius, па-польску: Wawrzyniec Gucewicz; 1753, в. Мігоніс, зараз Купішкскі раён, Літва — 29 лістапада (10 сьнежня) 1798, Вільня) — летувіскі архітэктар, прадстаўнік клясыцызму. Зрабіў унёсак у архітэктыру Літвы, Беларусі.
Творчасьць
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу].jpg)
Архітэктар тварыў у стылі клясыцызму. Для яго характэрная строгасьць кампазыцыйных рашэньняў і манумэнтальных формаў.
Праекты:
- Катэдральны сабор Сьвятога Станіслава ў Вільні (1777—1801)
- Ратуша ў Вільні
- Палац Віленскага біскупа (палац Напалеона)
- Праект палацавага ансамбля ў Верках (зараз раён Вільні Вяркяй) (пасьля 1780; ажыцьцёўлены часткова)
- Праекты перабудоў палацаў вяльможаў ў Вільні і ваколіцах
- Катэдральны сабор у Майшаголе (Віленскі раён)
- Ратуша ў Відзах (Браслаўскі раён)
- Касьцёл у Янаве (Ковенскі павет)
- Касьцёл у Маляцічах (Крычаўскі раён)[1][2] (1787—1794, страчаны ў 1934)