Леапольд Стаф

Леапольд Стаф
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	14 лістапада 1878(1878-11-14)[1] Львоў, Цысьляйтанія^[d], Аўстра-Вугоршчына[2]
Памёр	31 траўня 1957(1957-05-31)[2][3][4]^[…] (78 гадоў) Скаржыска-Каменная^[d], Сьвентакшыскае ваяводзтва, Польшча[2]
Пахаваны	Павонзкаўскія могілкі^[d]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	паэт, перакладнік, пісьменьнік, драматург
Жанр	клясыцызм^[d], дэкадэнцтва і парнасізм^[d]
Мова	польская мова[5]
Узнагароды
Леапольд Стаф у Вікісховішчы

Леапо́льд Ге́нрык Стаф (па-польску: Leopold Henryk Staff; 14 лістапада 1878, Львоў — 31 траўня 1957, Скаржыска-Каменна) — польскі паэт, драматург, перакладчык.

Жыцьцяпіс

Пасьля заканчэньня гімназіі вучыўся ў Львоўскім унівэрсытэце (1897—1901). Удзельнічаў у дзейнасьці паэтычнага кружка «Плянэтніцы». Зьдзейсьніў некалькі паездак у Італію, год правёў у Парыжы (1902—1903). Супрацоўнічаў з газэтамі і часопісамі. У 1909—1914 рэдагаваў кніжную сэрыю «Symposion» выдавецтва «Księgarnia Biblioteki Polskiej B. Połonieckiego», у якой выходзілі выбраныя сачыненьні вялікіх пісьменьнікаў і філёзафаў. Гады Першай сусьветнай вайны правёў у Харкаве (1915—1918). З 1918 жыў у Варшаве. Быў сурэдактарам часопісу «Nowy Przegląd Literatury i Sztuki» (1920—1921). Друкаваўся ў газэтах «Tygodnik Ilustrowany» (1918—1923), «Kurier Warszawski» (1922—1927), «Gazeta Polska» (1931—1939), «Sygnały» (1933—1939). Быў віцэ-старшынём Таварыства польскіх пісьменьнікаў і журналістаў (1924), затым старшынём (1924—1931). З 1920 году сябар кіраваньня прафэсійнага Саюзу польскіх пісьменьнікаў, сябар Польскай акадэміі літаратуры (з 1933) і яе віцэ-старшыня (1934—1939).

Падчас акупацыі Польшчы жыў у Варшаве, выкладаў у падпольным унівэрсытэце. Пасьля задушэньня Варшаўскага паўстаньня жыў у Паўлавіцах і Кракаве. У 1949 вярнуўся ў Варшаву.

Надмагільле на варшаўскіх могілках Павонзкі

Ляўрэат Дзяржаўнай літаратурнай прэміі (1927, 1951); атрымліваў узнагароды Львова (1929), Лодзі (1931), Варшавы (1938). З 1931 ганаровы член польскага ПЭН-Клюбу; ляўрэат узнагароды ПЭН-клюбу (за перакладчыцкую дзейнасьць; 1948). Доктар honoris causa Варшаўскага ўнівэрсытэту (1939), Ягелонскага ўнівэрсытэту (1949).

Беларускія пераклады

Вершы Стафа на беларускую мову пераклалі Ірына Багдановіч, Алег Мінкін, Уладзімер Мархель^[6], Ганна Міхальчук.

• Высокія дрэвы: Вершы / Пер. з польскай А. Мінкіна. — Мн. : Маст. літ., 1994. — 127 с. — (Паэзія народаў свету).

Крыніцы

1. Архіў прыгожых мастацтваў — 2003.
2. ^ Стафф Леопольд // Большая советская энциклопедия (рас.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.
3. Leopold Staff // Энцыкляпэдыя Бракгаўза (ням.)
4. Leopold Staff // Gran Enciclopèdia Catalana (кат.) — Grup Enciclopèdia, 1968.
5. Staff, Leopold, 1878-1957 // CONOR.SI
6. Галасы з-за небакраю: анталогія паэзіі свету ў беларускіх перакладах ХХ ст. Склад. М. Скобла. — Мн.: Лімарыус 2008. — 896 с.

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 15: Следавікі — Трыо. — 552 с. — ISBN 985-11-0251-2

Вонкавыя спасылкі

• Апошняе падарожжа. Вершы ў перакладзе Ганны Міхальчук