Любейкі лац. Lubiejki | |
польск. Lubiejki | |
Першыя згадкі: | 1676 |
Былая назва: | Любэйкі |
Мясцовая назва: | Lubiejki |
Краіна: | Польшча |
Ваяводзтва: | Падляскае |
Павет: | Сямяціцкі |
Гміна: | Мілейчыцы |
Насельніцтва: |
|
Часавы пас: | UTC+1 |
летні час: | UTC+2 |
Тэлефонны код: | (+48) 85 |
Паштовы індэкс: | 17-332 |
Нумарны знак: | BSI |
Геаграфічныя каардынаты: | 52°37′0″ пн. ш. 23°3′0″ у. д. / 52.61667° пн. ш. 23.05° у. д.Каардынаты: 52°37′0″ пн. ш. 23°3′0″ у. д. / 52.61667° пн. ш. 23.05° у. д. |
Любейкі на мапе Польшчы ![]() ![]() Любейкі |
Любе́йкі (польск. Lubiejki, падляск. Lubiéjki[2]) — вёска ў Польшчы, каля ракі Нурчыку. Уваходзяць у склад гміны Мілейчыцы Сямяціцкага павету Падляскага ваяводзтва.
Любіка або Любека (Lubbiko, Liubbecha) — імя германскага паходжаньня[3]. Адпаведнасьць літоўскіх імёнаў на -ейка (-іка) германскім імёнам з суфіксам -к- (Вілейка — Wilico, Мінейка — Minnico, Радзейка — Radecke < Radacho і г. д.) сьцьвердзіў францускі лінгвіст-германіст Раймонд Шмітляйн, які на падставе шматгадовых дасьледаваньняў прыйшоў да высноваў пра германскае паходжаньне літоўскіх уласных імёнаў[4].
Вёска і невялікі маёнтак Любейкі ўпершыню ўпамінаюцца ў 1676 годзе[2]. У міжваенны пэрыяд Любейкі належалі да гміны Куты Бельскага павету Беластоцкага ваяводзтва. Паводле польскага перапісу насельніцтва 1921 году, тут жыло 79 чалавек (74 каталікоў і 5 праваслаўных, акрамя 1 беларуса ўсе жыхары былі запісаныя палякамі)[5].
Жыхары вёскі ў большасьці палякі-каталікі (парафія Маткі Боскай Балеснай у Асмоле[7]).
|