Лямбліёз — пашкоджаньне верхніх аддзелаў тонкай кішкі шляхам пранікненьня жгуцікавых(en) прасьцейшых роду лямбліі(en), што выклікае зьнясіленьне разам з запаленьнем тонкай (энтэрыт) і тоўстай кішак (энтэракаліт). Крыніцай заражэньня служаць хворыя і лямбліяносьбіты, якія вылучаюць цысты(en) лямбліяў у навакольнае асяродзьдзе з калам. Само заражэньне адбываецца праз рот пры парушэньні правілаў гігіены. Прыкметамі хваробы ёсьць ныючы боль у верхняй вобласьці жывата і вакол пупка, уздуцьце і панос[1].
Заражэньне прадухіляюць піцьцё толькі гатаванай ачышчанай вады і стараннае мыцьцё рук, гародніны і садавіны. Кожныя паўгоду варта ладзіць проціглісную апрацоўку хатніх жывёлаў, аблізваньня якімі патрэбна пазьбягаць. Таксама карысна адвучыцца ад шкодных звычак грызьці алоўкі, асадкі, пазногці і цацкі.
Заражэньню спрыяюць ужываньне бруднай вады з вадаправоду і адчыненага вадаёму, карыстаньне бруднымі бялізнай, посудам і цацкамі, звычка смактаць пальцы і ўжываньне ежы без тэрмічнай апрацоўкі[2].
![]() |
Гэта — накід артыкула па мэдыцыне. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |