Асабістыя зьвесткі | |
---|---|
Нарадзіўся | 21 чэрвеня 598 |
Памёр | 19 верасьня 655 (57 гадоў) |
Пахаваны | |
Дэнамінацыя | хрысьціянства[2] |
Заняткі | палітык, дыплямат, заходні сьвятар, пісьменьнік |
Дзень памяці | 13 красавіка[3] |
Мартын Спавядальнік (па-лацінску: Martinus PP. I; памёр 16 верасьня 655) — папа рымскі зь ліпеня 649 году па 17 чэрвеня 653 году.
Нарадзіўся ва ўмбрыйскім горадзе Тудэртума. Да 649 году зьяўляўся рымскім нунцыем ва Канстантынопалі. Асудзіў монафэлітаў як герэтыкоў на Лятэранскім саборы ў 649 годзе, дзе таксама быў асуджаны эдыктам імпэратара Канстанта II, які забараняў асуджэньне монафэлітства. Разьюшаны імпэратар загадаў ваеначальніку экзарху Равэнны Алімпіюсу даставіць сьвяціцеля Мартына на суд.
Аднак Алімпіюс пабаяўся народа й падаслаў воіна, каб таемна забіць сьвятога. Калі забойца наблізіўся да сьвяціцелю, то нечакана асьлеп. Новы экзарх Тэадор I Каліёпа ў 653 годзе арыштаваў Мартына й адправіў яго на востраў Наксас, пасьля чаго папа быў выкліканы ў Канстантынопаль на суд.
Нарэшце, Мартына выслалі ў Хэрсонес Таўрычны, дзе ён і памёр 16 верасьня 655 году[4].
Мартын I (папа рымскі) — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў