Марыя Канапніцкая | |
Maria Konopnicka | |
![]() | |
Асабістыя зьвесткі | |
---|---|
Нарадзілася | 23 траўня 1842[1][2][3][…] |
Памерла | 8 кастрычніка 1910[1][2][3][…] (68 гадоў) |
Пахаваная | |
Літаратурная дзейнасьць | |
Род дзейнасьці | паэтка, пісьменьніца, эсэістка, дзіцячая пісьменьніца, літаратурны крытык, перакладніца, змагарка за правы дзяцей, рэдактарка |
Жанр | пазытывізм, рэалізм |
Мова | польская мова[7] і нямецкая[8] |
Подпіс | ![]() |
![]() | |
Марыя Канапніцкая (па-польску: Maria Konopnicka; 23 траўня 1842, Сувалкі — 8 кастрычніка 1910, Львоў, Аўстра-Вугоршчына) — польская пісьменніца, паэтка, перакладчыца.
Дэбютавала ў 1870 годзе. Аўтарка вершаў і рэалістычных навэлаў пра жыцьцё вёскі і гарадзкой беднаты, на грамадзкую і псыхалягічную тэматыку («Міласэрнасьць абшчыны», «Мэндаль Гданьскі» і інш.). Шырока вядомыя паэма М. Канапніцкай пра долю сялянаў-эмігрантаў «Пан Бальцэр у Бразыліі», аповесьць для дзяцей «Пра гномаў і сіротку Марысю», цыклі народных песьняў «З лугоў і палёў», «На жалейцы». Таксама вядомая як публіцыстка і літаратурны крытык.
Актыўна займалася дзейнасьцю па абароне правоў жанчынаў.
Марыя Канапніцкая ў 1888 годзе ў лісьце да Т.Ленартовіча пісала пасьля наведваньня Горадні:
|