Марыё Лем’ё

Марыё Лем’ё
Рост 193 см
Вага 107 кг
Пазыцыя нападнік
Кідок/Ловы правы[d]
Грамадзянства Канада
Дата нараджэньня 5 кастрычніка 1965 (59 гадоў)
Месца нараджэньня Манрэаль, Канада
Клюб Пітсбург Пінгвінз
Нацыянальная зборная Канада
Драфт НХЛ 1 абраны (1984)
Пітсбург Пінгвінз
Гульнявая кар’ера 1984—1997
2000—2006

Марыё Лем’ё (па-француску: Mario Lemieux; нарадзіўся 5 кастрычніка 1965 году, Манрэаль, Канада) — былы канадзкі хакеіст, цэнтральны нападнік, шматгадовы капітан, лідэр, а цяпер уладальнік клюбу НХЛ «Пітсбург Пінгвінз». Быў абраны пад першым нумарам у драфце 1984 году камандай «Пітсбург Пінгвінз». З 1984 па 2005 гады правёў 18 сэзонаў у Нацыянальнай хакейнай лізе ў складзе «Пітсбургу» і атрымліваў перамогу разам з камандай у двух Кубках Стэнлі (1991 і 1992). Зьяўляецца ўладальнікам Кубка Канады (1987), Кубка сьвету па хакеі (2004), алімпійскім чэмпіёнам (2002) у складзе зборнай Канады.

Марыё атрымаў шэраг прэстыжных індывідуальных трафэяў: 3 разы атрымліваў Памятны трафэй Гарта як самы каштоўны гулец лігі, 6 разоў Трафэй Арта Роса як лепшы бамбардзір; 2 разы атрымліваў Трафэй Кона Смайта як найлепшы гулец плэй-оф; 4 разы ганараваўся на Ўзнагароду Тэда Ліндсэя і аднойчы на Трафэй Біла Мастэртона[5]. Таксама быў прызнаны лепшым пачаткоўцам лігі ў 1984 годзе й атрымаў Трафэй Колдэра. У рэгулярных сэзонах НХЛ правёў 915 матчаў і набраў 1723 пункты (690 галоў, 1033 перадачы)[6], што на сёньня зьяўляецца сёмым вынікам за ўсю гісторыю НХЛ[7]. У розыгрышах плэй-оф Кубка Стэнлі адгуляў у 107 гульнях і набраў 172 пункты (76 галоў, 96 перадач). Браў удзел у 10 матчах усіх зорак НХЛ. Тройчы атрымліваў званьне самага каштоўнага гульца гэтых матчаў (1985, 1988, 1990).

Марыё двойчы сканчваў кар’еру. Першы раз ў 1997 годзе з-за траўмы сьпіны, але ў 2000 годзе вярнуўся ў хакей. Другі раз і ужо канчаткова Лем’ё скончыў кар’еру ў 2005 годзе, пасьля таго, як у яго выявіліся праблемы з сэрцам. Марыё адзін зь нешматлікіх гульцоў НХЛ, чыё імя было зьмешчана ў Залу хакейнай славы адразу ж пасьля завяршэньня кар’еры. У 2000 годзе стаў трэцім пасьля Гордзі Гоў і Гі Лефлера чальцом Залы хакейнай славы, хто вярнуўся ў вялікі спорт. У 2004 годзе быў уключаны ў канадзкую Алею Славы. 17 чэрвеня 2009 году стаў рыцарам Нацыянальнага Ордэна Квэбэка. З 1999 году зьяўляецца ўладальнікам, генэральным мэнэджарам і прэзыдэнтам клюбу «Пітсбург Пінгвінз».

За відовішчную гульню й выдатныя спартовыя дасягненьні атрымаў ад заўзятараў мянушкі «Цудоўны» (франц. Le Magnifique, анг. The Magnificent) і «Супэрмарыё» паводле аналёгіі са знакамітым пэрсанажам відэагульні. Гульнявы нумар — «66».

Крыніцы

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
  1. ^ Augustyn A. Mario Lemieux // Encyclopædia Britannica (анг.)
  2. ^ Mario Lemieux // L'Encyclopédie canadienne, The Canadian Encyclopedia (анг.)
  3. ^ Mario Lemieux // Roglo — 1997.
  4. ^ Deutsche Nationalbibliothek Record #1022028782 // Gemeinsame Normdatei (ням.) — 2012—2016.
  5. ^ Mario Lemieux. Pittsburgh Penguins Legends
  6. ^ Mario Lemieux. NHL.com
  7. ^ Skater career leaders. NHL.com

Вонкавыя спасылкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Марыё Лем’ё — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў