Мэльхіёр Ваньковіч

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Ваньковіч (неадназначнасьць).

Мэльхіёр Ваньковіч
Melchior Wańkowicz
Род дзейнасьці	польскі пісьменнік, журналіст, рэпартэр і аглядальнік.
Дата нараджэньня	10 студзеня 1892
Месца нараджэньня	маёнтак Калюжыца, Ігуменскі павет, Менская губэрня, Паўночна-Заходні край, Расейская імпэрыя
Дата сьмерці	10 верасьня 1974
Месца сьмерці	Варшава, Польская Народная Рэспубліка
Месца пахаваньня	Павонзкаўскія могілкі^[d]
Занятак	журналіст, выдавец, пісьменьнік, палітык, ваенны карэспандэнт, публіцыст
Навуковая сфэра	літаратура
Бацька	Мельхіёр Каралевіч Ваньковіч^[d]
Дзеці	Крысціна Ваньковіч^[d]
Узнагароды
Мэльхіёр Ваньковіч у Вікісховішчы

Мэльхіёр Ваньковіч (па-польску: Melchior Wańkowicz, 10 студзеня 1892, Калюжыца, цяпер Бярэзінскі раён, Менская вобласьць, Беларусь — 10 верасьня 1974, Варшава, цяпер Польшча) — польскі пісьменьнік, журналіст, рэпартэр і аглядальнік.

У 1926—1927 гадах праславіўся як «кароль польскага рэпартажу» за паведамленьні ў «Варшаўскім кур’еры» пра падарожжа па Мэксыцы. У 1931 годзе стварыў для цукровых заводаў рэклямны выраз «Цукар мацуе», за які атрымаў 5000 злотых ганарару, што складала больш як 16-месячны заробак настаўніка. У прэсе і цукернях разьмясьцілі некалькі дзясяткаў відаў плякатаў і постэраў пра карысьць цукру для росту дзяцей. Падчас Другой сусьветнай вайны працаваў вайсковым карэспандэнтам пры 2-м польскім корпусе пад загадам генэрала Ўладзіслава Андэрса. Напісаў кнігі «Шчанячыя гады» (1934) і «Аповесьць пра бітву за Монтэ-Касіна» (1947), «Зёлкі на кратэры» (1951) і «Туды-сюды» (1961), дзе шмат зьместу прысьвячалася Беларусі. Гэтыя творы сталі клясыкай польскай літаратуры ХХ стагодзьдзя. У 1971 годзе для польскага авіяперавозьніка «Польскае авіякампаніі» стварыў рэклямны выраз «Лётам бліжэй»^[1].

Крыніцы

1. Кухмістар Верашчака. Цукар, які мацуе, і калдуны з паляндвіцы і бараніны // Ігуменскі тракт. — 14 студзеня 2014. — № 1 (59).