Мёз-Аргонскі наступ | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Мёз-Аргонскі наступ | |||||||||
| |||||||||
Супернікі | |||||||||
ЗША Францыя ЗША | Нямецкая імпэрыя | ||||||||
Камандуючыя | |||||||||
Джон Пэршынг | Георг фон дэр Марвіц | ||||||||
Колькасьць | |||||||||
AEF 1,2 млн салдат[1]:
380 танкаў, 840 самалётаў, 2780 гармат. | 5-я армія:
450 000 салдат | ||||||||
Страты | |||||||||
Агулам: 192 000 чалавек[2]
| Агулам 126 000 чалавек[3]:
| ||||||||
Мёз-Аргонскі наступ (26 верасьня — 13 кастрычніка 1918 г.) — наступ войскаў Антанты на пазыцыі нямецкіх войскаў у час Першай сусьветнай вайны, адна з найважнейшых бітваў кампаніі 1918 году. Саюзнае камандаваньне ўскладала на гэтую апэрацыю вялікія надзеі: пры яе ўдалым зыходзе велізарная маса нямецкага войскаў магла быць акружаная.
26 верасьня пачалося агульны наступ амэрыканскіх, францускіх і брытанскіх войскаў на 420-кілямэтровым фронце ад Паўночнага мора да ракі Маас. Удары наносіліся адначасова на розных участках, каб не даць магчымасьці нямецкаму камандаваньню манэўраваць рэзэрвамі. Наступ пачалося сумесным франка-амэрыканскім ударам, затым у бой пайшлі дзьве брытанскія арміі, а 28 і 29 верасьня — чарговыя ангельска-францускія падмацаваньні.
Пасьля магутнай артылерыйскай падрыхтоўкі француская армія перайшла ў атаку, пасьля пад прыкрыцьцём танкаў і самалётаў амэрыканская армія пачала штурм нямецкіх пазыцыяў даўжынёй 90 км. Ім супрацьстаялі ўсяго 13 нямецкія дывізіі. Амэрыканцам удалося ўклініцца ў абарону на 9 км, аднак на іх флянгах атакі праваліліся. Францускай арміі ўдалося прасунуцца толькі на 4 км. Нямецкія войскі аказвалі жорсткі супраціў.
Аднак галоўным фактарам няўдачы наступу стаўся не супраціў немцаў, а нявопытнасьць амэрыканскага камандаваньня. Зь першага ж дня наступу ўсе дарогі ў тылавым раёне 1-й і 2-й амэрыканскіх армій апынуліся забітымі і перапоўненымі. Спроба ўвесьці ў бітву падмацаваньні прывяла толькі да яшчэ большага павелічэньня страт і да дэзарганізацыі тылу арміі. Пакуль амэрыканскае войска займалася арганізацыйнымі пытаньнямі, ангельска-францускія войскі цясьнілі праціўніка. 4 кастрычніка аднавіла наступ амэрыканская армія, аднак яна рухалася вельмі павольна, несучы вялікія страты. Мёз-Аргонской апэрацыя завяршылася 13 кастрычніка. За 18 дзён баёў амэрыканцы адціснулі суперніка ўсяго на 12 км, не выканаўшы сваёй задачы.
Няўдача амэрыканцаў прадвызначылі зыход бітвы. Дзеяньні амэрыканскага войска выклікалі незадаволенасьць сярод саюзьнікаў, Клемансо лічыў, што Джон Пэршынг, галоўнакамандуючы амэрыканскай арміі, няздольным кіраваць буйнымі апэрацыямі. 21 кастрычніка ён зьвярнуўся зь лістом да Фоша у якім прасіў патрабаваць ад амэрыканскага боку зьмены камандуючага. Аднак Фош адмовіўся гэта рабіць, асьцерагаючыся ўскладненьняў адносін з саюзьнікам.