Ніжагародзкая вобласьць

Ніжагародзкая вобласьць
Нижегородская область

Сьцяг
Агульныя зьвесткі
Краіна Расея
Статус вобласьць
Уваходзіць у Прыволская фэдэральная акруга
Волга-Вяцкі эканамічны раён
Адміністрацыйны цэнтар Ніжні Ноўгарад
Дата ўтварэньня 14 студзеня 1929
Губэрнатар Глеб Нікіцін
Насельніцтва (2024)
 3 060 335[1] (13-е месца)
Шчыльнасьць 39,94 чал./км²
Плошча 76 624 км² (40-е месца)
Месцазнаходжаньне Ніжагародзкай вобласьці
Ніжагародзкая вобласьць на мапе
Мэдыя-зьвесткі
Часавы пас GMT +4
Код ISO 3166-2 RU-NIZ
Тэлефонны код 831
Паштовыя індэксы 603000
Код аўтам. нумароў 52, 152, 252
Афіцыйны сайт
   Дадатковыя мультымэдыйныя матэрыялы

Ні́жагародзкая во́бласьць (па-расейску: Нижегородская область) — вобласьць у эўрапейскай частцы Расеі. Адміністрацыйны цэнтар — места Ніжні Ноўгарад. Вобласьць уваходзіць у Прыволскую фэдэральную акругу, мяжуе з Кастрамской, Кіраўскай, Разанскай, Уладзімерскай і Іванаўскай абласьцямі й рэспублікамі Марый Эл, Чувашыя й Мардовія. Утворана як вобласьць РСФСР 14 студзеня 1929 году.

Геаграфія

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Ніжагародзкая вобласьць выцягнута ў мэрыдыяльным кірунку, ейная працягласьць з поўначы на поўдзень складае каля 400 км, а з захаду на ўсход у найбольш шырокай паўднёвай частцы — каля 300 км. Асноўныя адрозненьні ў клімаце выяўляюцца па лініі поўнач-поўдзень, паміж лясным Заволжам і ўзьнёслым Правабярэжжам.

Карысныя выкапні

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Маюцца радовішчы торфу, фасфарытаў, жалезных руд. У басэйне ракі П’яна ёсьць буйное радовішча тытан-цырконіевых руд («чорныя пяскі»): Ітманаўская россып, агульныя запасы якой складаюць 67 млн м³, зь іх забалянсавыя — 4,9 млн м³, прагнозныя — 31,2 млн м³. Радовішча ўваходзіць у пяцёрку буйнейшых россыпных радовішчаў тытана й цырконія Расеі[2].

Гідраграфія

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Рачная сетка вобласьці густая й уключае больш за 9000 рэкаў і ручаёў. Па ейнай тэрыторыі працякаюць найбуйнейшыя рэкі эўрапейскай часткі Расеі, як то Волга й ейны правы прыток Ака. У ніжагародзкім Заволжы працякаюць левыя прытокі Волгі — Ветлуга, Кержанец, Узола, Лінда. Яны нясуць свае воды сярод густых тайговых і зьмешаных лясоў.

Гісторыя

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Утворана як вобласьць РСФСР 14 студзеня 1929 году, да гэтага часу зьяўлялася Ніжагародзкай губэрняй.

Насельніцтва

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Насельніцтва вобласьці паводле вынікаў Усерасейскага перапісу насельніцтва 2010 году складала 3 310 562 чалавекі. Шчыльнасьць насельніцтва — 43,2 чал/км². Найбуйнейшай нацыянальнай групай ёсьць расейцы (93,9%), другой паводле велічыні ёсьць татары (1,3%).

Падзел вобласьці

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
  • Арзамаскі раён м. Арзамас
  • Балахніскі раён м.Балахна
  • Багароцкі раён м. Багароцак
  • Вялікаболдзінскі раён в. Вялікае Болдзіна
  • Вяліка мурашкінскі раён м-ка Вялікае Мурашкіна
  • Бутурлінскі раён в. Бутурліна
  • Вадзкі раён в. Вад
  • Варнавінскі район в. Варнавіна
  • Вацкі раён в. Вача
  • Вятлускі раён в. Вятлуга
  • Вазьнясенскі раён в. Вазьнясенскае
  • Валадарскі раён м. Валадарск
  • Варатынскі раён в. Варатынец
  • Васкрасенскі раён в. Васкрасенскае
  • Выксунска раён м. Выкса
  • Гагінскі раён в. Гагіна
  • Гарадзецкі раён м. Гарадзец
  • Дальнеканстанцінаўскі раён в. Дальняе Канстанцінава
  • Дзівееўскі раён в. Дзівеева
  • Княгінінскі раён м. Княгініна
  • Кавернінскі раён в. Каверніна
  • Краснабакаўскі раён в. Красныя Бакі
  • Краснаакцябрскі раён в. Уразаўка
  • Кстоўскі раён м. Кстова
  • Кулябацкі раён м. Кулябакі
  • Лукаянаўскі раён м. Лукаянаў
  • Лыскаўскі раён м. Лыскава
  • Навашынскі раён г. Навашына
  • Паўлаўскі раён м. Паўлава
  • Першатравенскі раён м. Першатравеньск
  • Перавоскі раён м. Перавоз
  • Пільнінскі раён в. Пільна
  • Пачынкаўскі раён в. Пачынкі
  • Сымонаўскі раён м. Сымонаў
  • Сяргацкі раён м. Сяргач
  • Сячэнаўскі раён в. Сячэнава
  • Сакольскі раён в. Сакольскае
  • Сасноўскі раён в. Сасноўскае
  • Спаскі раён в. Спаскае
  • Тонкінскі раён в. Тонкіна
  • Таншаеўскі раён в. Таншаева
  • Урэнскі раён м. Урэнь
  • Чкалаўскі раён м. Чкалаўск
  • Шарангійскі раён в. Шаранга
  • Шаткоўскі раён в. Шаткі
  • Шахунскі раён м. Шахуня

Маецца некалькі паселішчаў, якія падпарадкаваныя вобласьці. Напрыклад месцкая акруга Бор.

Эканоміка

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Прамысловасьць

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўныя галіны прамысловасьці ёсьць машынабудаваньне, пераробная чорная мэталюргія, лясная, цэлюлозна-папяровая, лёгкая, харчовая й хімічная прамысловасьць.

Сельская гаспадарка

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У вобласьці вырошчваюцца жыта, авёс, ячмень, пшаніца, грэчка, цукровыя буракі, лён-даўгунец. Апрацоўваюць цыбулю й бульбу.

Крыніцы

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
  1. ^ Численность постоянного населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2024 года.
  2. ^ Титано-циркониевый заслон. «Эксперт Online»

Вонкавыя спасылкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Прыволская фэдэральная акруга