Нікаля Люі дэ Лякайль | |
па-француску: Nicolas-Louis de Lacaille | |
Партрэт Нікаля Люі дэ Лякайля. | |
Дата нараджэньня | 15 сакавіка 1713[1][2] |
---|---|
Месца нараджэньня | |
Дата сьмерці | 21 сакавіка 1762[3][1][4][…] (49 гадоў) |
Месца сьмерці | |
Месца вучобы | |
Занятак | астраном, матэматык, пісьменьнік, настаўнік |
Навуковая сфэра | астраномія |
Месца працы | |
Сябра ў | Лёнданскае каралеўскае таварыства, Швэдзкая каралеўская акадэмія навук, Француская акадэмія навук, Пецярбурская акадэмія навук[d], Пруская акадэмія навук[d], Academy of Sciences of the Institute of Bologna[d] і Гётынгенская акадэмія навук[d] |
Вучні | Антуан Лявуазье, François Laurent Lamandé[d] і Jacques-Henri Bernardin de Saint-Pierre[d] |
Узнагароды | |
Нікаля́ Люі́ дэ Ляка́йль (па-француску: Nicolas Louis de Lacaille; 28 сьнежня 1713 — 21 сакавіка 1762)[7] — францускі астраном.
Паводле ўласных назіраньняў Лякайль склаў каталёг прыкладна 10 000 зорак паўднёвага паўшар’я. Гэты каталёг, Coelum Australe Stelliferum, быў апублікаваны пасьля ягонай сьмерці, у 1763 годзе. Дзякуючы ягонай працы на небе зьявілася 14 новых сузор’яў,[8] а зацьменьні былі пралічаныя на 1800 гадоў наперад. Акрамя новых сузор’яў, Лякайль падзяліў пталемэеўскае сузор’е Карабель Арго на сучасныя сузор’ Ветразі, Карму і Кіль.[8]
У гонар Лякайля, за ягоны ўнёсак у дасьледваньне неба паўднёвага паўшар’я, будзе названы 60-сантымэтровы тэлескоп «La Caille Telescope» на востраве Рэюньён — самы вялікі тэлекскоп у Індыйскім акіяне.[9]
Нікаля Люі дэ Лякайль — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
|
Гэта — накід артыкула. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |