Паканева

Паканева
польск. Pokaniewo
Паканева
Першыя згадкі: 1545
Былая назва: Паканігова
Мясцовая назва: Pakanievo
Краіна: Польшча
Ваяводзтва: Падляскае
Павет: Сямяціцкі
Гміна: Мілейчыцы
Часавы пас: UTC+1
летні час: UTC+2
Тэлефонны код: (+48) 85
Паштовы індэкс: 17-332
Нумарны знак: BSI
Геаграфічныя каардынаты: 52°32′0″ пн. ш. 23°4′0″ у. д. / 52.53333° пн. ш. 23.06667° у. д. / 52.53333; 23.06667Каардынаты: 52°32′0″ пн. ш. 23°4′0″ у. д. / 52.53333° пн. ш. 23.06667° у. д. / 52.53333; 23.06667
Паканева на мапе Польшчы
Паканева
Паканева
Паканева
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Пакане́ва (па-польску: Pokaniewo, па-падляску: Pakaniévo[1]) — вёска ў Сямяціцкім павеце Падляскага ваяводзтва Польшчы. Знаходзіцца ў гміне Мілейчыцы.

Насельніцтва

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Будынак старога гарэлачнага заводу.

Жыхары вёскі ў большасьці палякі-каталікі (парафія Сьвятога Біскупа і Мучаніка Станіслава ў Мілейчыцах[2]). Невялікую частку насельніцтва складаюць этнічныя беларусы, якія карыстаюцца падляскім дыялектам, праваслаўныя (прыход Сьв. Барбары ў Мілейчыцах).

Гісторыя

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вёска і фальварак былі заснаваная да 1545 г. у вялікакняжацкіх уладаньнях[3]. Першым вядомым арандатарам паканеўскага маёнтку зьяўляўся Пётра Казімерскі, які атрымаў гэтыя правы ад князя Жыгімонта Аўгуста каля 1562 г.. У 17 ст. маёнтак праходзіў у рукі шматлікіх арандатараў і быў моцна зьнішчаны ў час Паўночнай вайны 1655—1660 гг.. Маёнтка быў адбудаваны і на працягу 18 ст. зрабіўся прыватнай уласцнасьцю. Каля 1870 г. маёнтак Паканева набыла Альтэя Феншаў, уладальніца Сямятычаў, якая пабудавала тут вялікі завод па прадукцыі фаянсу і гарэлачны завод[4]. У міжваенны пэрыяд Паканева прыналежала да гміны Мілейчыцы Бельскага павету Беластоцкага ваяводзтва. Паводле польскага перапісу насельніцтва 1921 г. пражывала тут 50 чалавек у фальварку (45 палякаў-каталікоў і 5 праваслаўных беларусаў) і 284 у вёсцы (252 праваслаўныя беларусы і 32 палякі-каталікі)[5]. Пасьля 1939 г. фальварчная зямля была разданая тутэйшым мужыкам, але ўжо ў 1941 г. немцы паноўна адабралі зямлю і далучылі яе да маёнтку ў Быстрам[4]. У выніку савецкай прапаганды і збройных дзеяньняў польскага антыкамуністычнага падпольля каля 250 беларусаў з Паканева выехалі ў БССР пасьля Другой сусьветнай вайны (засталося толькі 13 сем’яў), а іхнія хаты засяляліся палякамі. У выніку пасьлявоаенных перасяленьняў Паканева набыла польскі нацыянальны характар[3]. У 1985 годзе ў вёсцы была пабудаваная каталіцкая капліца ў гонар Адведзінаў Найсьвяцейшай Дзевы Марыі[2].

Крыніцы

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
  1. ^ Michał Kondratiuk, Nazwy miejscowe południowo-wschodniej Białostocczyzny, Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1974, s. 162
  2. ^ а б MILEJCZYCE – Parafia świętego Stanisława Biskupa i Męczennika (пол.). Diecezja drohiczyńska. Праверана 29 чэрвеня 2016 г.
  3. ^ а б Atlas gwar wschodniosłowiańskich Białostocczyzny, red. S. Glinka, A. Obrębska-Jabłonowska, J. Siatkowski, t. 2, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1980, s. 60-61 Праверана 29 чэрвеня 2016 г.
  4. ^ а б Ewa Bończak-Kucharczyk, Józef Maroszek Pokaniewo (пол.) Historyczne kompozycje ogrodowe i parkowe wschodniej Polski Праверана 29 чэрвеня 2016 г.
  5. ^ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej : opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych. T. 5. Województwo białostockie, с. 23 (пол.) Праверана 29 чэрвеня 2016 г.
Сядзіба гміны
Вёскі