Pontian | |
Пачатак папства | 21 ліпеня 230 |
---|---|
Канец папства | 28 верасьня 235 |
Папярэднік | Урбан I |
Наступнік | Антэр |
Супрацьстаяў | Гіпаліт |
Асабістыя зьвесткі | |
Нарадзіўся | невядома |
Памёр | кастрычнік 235 Сардынія, Рымская імпэрыя |
Пахаваны | |
Дэнамінацыя | каталіцтва[1] |
Заняткі | каталіцкі сьвятар |
Сьвяты́ | |
Дзень памяці | 13 жніўня 19 лістапада |
Шанаваны ў | Усходнія Праваслаўныя цэрквы, Каталіцкая царква з 1969 року Каталіцкая царква да 1969 року |
Пантыян (па-лацінску: Pontianus; ? — кастрычнік 235) — біскуп рымскі (230—235)[2].
Зьвесткі пра Пантыяна дайшлі да нас дзякуючы страчанаму папскаму летапісу, цытаванаму ў Каталёгу Лібэрыюса(en) рымскіх біскупаў, складзенаму ў IV стагодзьдзі. Паводле «Liber Pontificalis», Пантыяна быў рымскім грамадзянінам і меў бацьку на ймя Кальпурніюс. Раньні гісторык царквы Эўсэбіюс Кесарыйскі пісаў, што ён кіраваў цягам шасьці гадоў[3].
Пантыянаў пантыфікат за талерантным імпэратарам Сэвэрусам Аляксандрам быў параўнальна мірным. Ён старшыняваў на рымскім сынодзе, які падтрымаў выгнаньне Арыгена і замену александрыйскім біскупам Дымітрыюсам у 230 ці 231[2][3]. Паводле Эўсэбіюса, наступны імпэратар, Максімінус, спыніў палітыку талерантнасьці да хрысьціянства свайго папярэдніка[4]. І Пантыян, і антыпапа Гіпаліт Рымскі былі арыштаваныя і накіраваныя на працы ў шахтах Сардыніі[5], што фактычны азначала сьмяротны вырак[6].
Пантыян, усьведамляючы гэта, 28 верасьня 235 року зьняў зь сябе біскупскія паўнамоцтвы (першае ў гісторыі папскае зрачэньне), каб даць магчымасьць абраць пераемніка рымскай царквы; дата абдыкацыі занатаваная ў Каталёгу Лібэрыюса. Гэтая падзея скончыла схізму, якая існавала ў Царкве цягам васемнаццаці гадоў. Пантыяна забілі да сьмерці кіямі[3][5], не ўратаваўся таксама і Гіпаліт.
У 236 або 237 року папа Фабіян перавёз парэшткі Пантыяна і Гіпаліта ў Рым, дзе першы быў пахаваны ў папскай крыпце катакомбаў сьвятога Калікста на Апіевай дарозе[5][7]. У 1909 выяўленая пліта над ягонай магілай з надпісам па-грэцку: Ποντιανός Επίσκ (Пантыянус Эпіск, то бок эпіск. Пантыянус). Іншай рукой быў выразаны надпіс «Μάρτυρ» («мучанік»[2]).
Ва Ўсходніх Праваслаўных цэрквах і рыма-каталіцкім календары з 1969 року Пантыяна і Гіпаліта шануюць разам 13 жніўня[8][9]. У каталіцкіх цэрквах са старымі календарамі накшталт Агульнага рымскага календару 1960 року успамін Пантыяна адзначаецца 19 лістапада[10].
Пантыян (папа рымскі) — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў