Прагла́с | |
па-царкоўнаславянску: Ⱂⱃⱁⰳⰾⰰⱄⱏ | |
Жанр: | казань[d] |
---|---|
Аўтар: | Сьвяты Кірыл |
Мова арыгіналу: | стараславянская |
Год напісаньня: | IX ст. |
Публікацыя: | 863 |
«Прагла́с» (па-царкоўнаславянску: Ⱂⱃⱁⰳⰾⰰⱄⱏ) — першае славянскае пісьмовае паэтычнае сачыненьне, якое лічыцца напісаў Сьвяты Кірыл, адзін са стваральнікаў славянскага альбфабэту[1].
Створана ў Вялікай Маравіі ў IX стагодзьдзі. Кірылу і Мятоду давялося засноўваць і абараняць славянскую кніжнасьць, што і дэманструе «Проглас». У ім Кірыл усхваляе славянскую пісьменнасьць і лічыць яе праявай чароўнага пачатку, так як яна дапамагла славянам адысьці ад паганства і ператварыла ў цывілізаваны народ.
Кнігі, напісаныя на славянскай мове, нясуць боскую мудрасьць і таму, піша Кірыл, дапамагаюць змагацца з д’ябальскімі спакусамі. Такім чынам, з самых раньніх этапаў разьвіцьця славянскай літаратуры кніга разглядалася як нешта сакральнае, боскае. Лічылася, што зносіны з кнігай і вучэньне прыносяць чалавеку велізарную карысьць.