Славэнка Дракуліч

Славэнка Дракуліч
Асабістыя зьвесткі
Нарадзілася 4 ліпеня 1949(1949-07-04)[1][2] (75 гадоў)
Сужэнец Richard Swartz[d]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці журналістка, навэлістка, эсэістка, пісьменьніца
Мова харвацкая[4]
Узнагароды

Славэ́нка Дра́куліч (па-харвацку: Slavenka Drakulić; нар. у 1949 годзе ў Рыецы) — вядомая харвацкая пісьменьніца і публіцыстка, якая жыве ў Швэцыі.

Нарадзілася ў 1949 годзе ў колішняй Югаславіі. Вывучала параўнальнае літаратуразнаўства і сацыялёгію ва Ўнівэрсытэце ў Заграбе. У 1982—1992 гадах займалася журналістыкай у харвацкіх выданьнях, дзе пісала пераважна на фэміністычныя тэмы.

На пачатку 90-х гадоў эмігравала з Харватыі з палітычных прычынаў. Друкавалася ў розных эўрапейскіх газэтах.

Бібліяграфія

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
  • Mramorna koža («Мармурная скура», 1995)
  • Okus čovjeka («Смак чалавека», 1997)
  • Deadly Sins of Feminism (1984)
  • Kako smo preživjeli komunizam i čak se smijali («Як мы перажылі камунізм і нават сьмеючыся», 1991)
  • Balkan Express: Fragmenti s druge stane rata («Балканскі Экспрэс: Фрагмэнты з другога боку вайны», 1992)
  • Cafe Europa: Život nakon komunizma («Кавярня „Эўропа“: Жыцьцё пасьля камунізму», 1996)
  • Kao da nisam tamo («Нібыта мяне там няма», 2000)
  • S.: A Novel about the Balkans (2001)
  • Pizza u Varšavi, torta u Pragu («Піца ў Варшаве, торт у Празе»)
  • Ne bi ni mrava zgazili: ratni zločinci na sudu u Hagu («Яны б ні мурашкі не пакрыўдзілі: ваенныя злачынцы ў судзе ў Гаазе», 2005)
  • Frida ili o boli («Фрыда, альбо пра боль», 2007)

Крыніцы

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
  1. ^ Slavenka Drakulic // Babelio (фр.) — 2007.
  2. ^ Slavenka Drakulic // Munzinger Personen (ням.)
  3. ^ Deutsche Nationalbibliothek Record #115770674 // Gemeinsame Normdatei (ням.) — 2012—2016.
  4. ^ Drakulić, Slavenka // Нацыянальная служба Чэскай рэспублікі