«Стары змагар» (па-нямецку: Alter Kämpfer) — годнасьць найстарэйшых сяброў НСДАП, якія ўступілі ў партыю да выбараў у Райхстаг у верасьні 1930 году. Тыя, хто ўступіў у партыю пасьля верасьня 1930 году, атрымалі мянушку «верасьнятаў» (па-нямецку: Septemberlinge), а тыя, хто далучыўся пасьля прыходу партыі да улады ў студзені 1933 году, іранічна атрымалі імя «сакавіцкія палеглыя» (па-нямецку: Märzgefallene, палеглыя на барыкадах Сакавіцкай рэвалюцыі). У лютым-красавіку 1933 году пачаўся актыўны прыток новых сяброў, у сувязі з чым ажно ў траўні 1933 году прыём у партыю быў прыпынены.
Каб вылучыць «старую гвардыю», якая даказала вернасюць руху ў «кругабег змаганьня» (па-нямецку: Kampfzeit, 1919—1933), сярод мноства тых, хто ўступіў у партыю пазьней, у тым ліку з апартунісцкіх матываў, быў уведзены шэраг знакаў адрозьненьня:
Пасьля прыходу нацыстаў да ўлады «старыя змагары» атрымалі перавагі ў працаўладкаваньні і прасоўваньні па службе.