Ся́бар — добра знаёмы чалавек, зь якім падтрымліваюцца сяброўскія, даверлівыя стасункі; тава́рыш, пры́яцель.
Арыстотэль уяўляў сябра як alter ego.
Сяброўскія стасункі між юнакамі і дзяўчатамі нярэдка садзейнічаюць узьнікненьню каханьня.
Паходзіць ад літоўскага сябрь — таварыш, саўдзельнік. Упершыню згаданае ў Пскоўскай суднай грамаце(d), пазьней — у Перамышлеўскім жыцьці Ісуса Хрыста(d)[1] і Статуце Вялікага Княства Літоўскага 1529 року.
| Гэта — накід артыкула. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |