Сяргей Амельянчук | ||
![]() | ||
Пэрсанальная інфармацыя | ||
---|---|---|
Нарадзіўся | 8 жніўня 1980[1][2] (44 гады) | |
Рост | 178 см | |
Вага | 76 кг | |
Пазыцыя | абаронца | |
Клюбы | ||
Гады | Клюб | Гульні (галы)¹ |
1999—2000 | Тарпэда Менск | 45 (2) |
2000—2002 | Легія Варшава | 38 (1) |
2003—2004 | Арсэнал Кіеў | 53 (7) |
2005 | Лякаматыў Масква | 16 (0) |
2006 | → Шыньнік Яраслаўль | 27 (3) |
2007—2008 | Растоў | 41 (1) |
2008—2011 | Ахмат Грозны | 96 (1) |
2012—2013 | Том Томск | 47 (2) |
2014—2017 | Менск | 81 (3) |
Зборныя | ||
2000—2001 | Беларусь (да 21) | 16 (1) |
2002—2011 | Беларусь | 74 (1) |
Сярге́й Пятро́віч Амельянчу́к (нар. 8 жніўня 1980 году) — колішні беларускі футбаліст, абаронца. У 2002—2011 гадах правёў 74 гульні за нацыянальную зборную Беларусі, у якіх забіў 1 мяч. Уваходзіць у Клюб Сяргея Алейнікава для беларускіх футбалістаў, якія згулялі 500 і болей афіцыйных матчаў[4]. Працуе трэнэрам грузінскага клюбу «Тэлаві».
Кар’еру распачаў у 1999 годзе ў менскім «Тарпэда-МАЗ», дзе правёў два сэзоны, узяўшы удзел у 45 матчах чэмпіянату.. У 2001 годзе перабраўся ў польскую «Легію». З сэзону 2001—2002 гадоў стаў гульцом асновы і дапамог клюбу стаць чэмпіёнам Польшчы. У 2003—2005 гадах пасьпяхова гуляў за кіеўскі «Арсэнал». У 2005 годзе перабраўся ў чэмпіянат Расеі, але ня здолеў замацавацца ў маскоўскім «Лякаматыве». Пазьней выступаў за «Шыньнік» і «Растоў». У 2008—2011 гадах на працягу трох з паловай гадоў выступаў за «Церак», за які ў розных турнірах правёў больш за 100 матчаў.
У лютым 2012 году стаў гульцом клюбу «Том». Улетку 2012 году стаў капітанам каманды і паводле вынікаў сэзону 2012—2013 гадоў дапамог ёй вярнуцца ў Прэм’ер-лігу. У сэзоне 2013—2014 гадоў праз траўму рэдка зьяўляўся ў асноўным складзе. У сьнежні 2013 году быў выстаўлены томскім клюбам на трансфэр[5]. У выніку застаўся ў томскім клюбе, але ў першай палове 2014 году выступаў за дубль. У траўні 2014 году, па заканчэньні сэзону 2013—2014 гадоў, пакінуў «Том».
1 ліпеня 2014 году вярнуўся ў Беларусь, падпісаўшы кантракт зь «Менскам»[6]. У складзе менскага клюбу быў асноўным апорным паўабаронцам. У студзені 2015 году падоўжыў кантракт зь менчукамі[7], а ў студзені 2016 году чарговы раз падоўжыў пагадненьне[8]. У сэзоне 2016 году стаў гуляць на пазыцыі цэнтральнага абаронцы. У студзені 2017 году стала вядома, што Амельянчук працягне выступаць за «Менск» у якасьці гульнёвага трэнэра[9]. Прапусьціўшы пачатак сэзону праз траўму, пазьней вярнуў месца ў асноўным складзе. У сьнежні 2017 году пакінуў сталічны клюб[10].
У 2000—2001 гадах выступаў за моладзевую зборную Беларусі, а 17 траўня 2002 году дэбютаваў у нацыянальнай зборнай у таварыскім матчы супраць Расеі. Доўгі час быў адным з асноўных гульцоў зборнай, паводле колькасьці матчаў (74) саступаў толькі Аляксандру Кульчаму, Сяргею Гурэнку, Аляксандру Глебу, Цімафею Калачову і Сяргею Карніленку. Пасьля прызначэньня на пасаду галоўнага трэнэра зборнай Георгі Кандрацьева ў сьнежні 2011 году перастаў выклікацца ў галоўную каманду краіны.
У студзені 2018 году стала вядома, што Амельянчук узмоцніць трэнэрскі штаб менскага «Дынама»[11]. Пакінуў «Дынама» разам зь Сяргеем Гурэнкам у пачатку 2019 году.
У чэрвені 2019 году, пасьля вяртаньня Гурэнкі ў «Дынама», зноў стаў трэнэрам каманды[12]. У красавіку 2020 году ўсьлед за галоўным трэнэрам пакінуў клюб[13]. У жніўні 2019 году атрымаў трэнэрскую ліцэнзію катэгорыі B[14], у сьнежні 2021 году — трэнэрскую ліцэнзію катэгорыі A[15]. У чэрвені 2021 году ўвайшоў у трэнэрскі штаб «Энэргетыка-БДУ»[16], дзе хутка стаў працаваць галоўным трэнэрам дубля. У студзені 2023 году быў пераведзены трэнэрам у асноўную каманду[17]. У студзені 2024 году пакінуў клюб[18] і ўвайшоў у трэнэрскі штаб грузінскага «Тэлаві»[19].
Клюб | Сэзон | Чэмпіянат | ||
---|---|---|---|---|
Дывізіён | Матчы | Галы | ||
Менск | 2015 | Найвышэйшая ліга | 21 | 0 |
2016 | Найвышэйшая ліга | 25 | 1 | |
2017 | Найвышэйшая ліга | 20 | 2 |