Сяргей Мілінкавіч-Савіч

Сяргей Мілінкавіч-Савіч
Пэрсанальная інфармацыя
Нарадзіўся 27 лютага 1995(1995-02-27)[1][2] (29 гадоў)
Рост 191 см
Вага 82 кг
Пазыцыя паўабаронца
Клюбная інфармацыя
Клюб Аль-Гіляль
Нумар 22
Клюбы
Гады Клюб Гульні (галы)¹
2013—2014
2014—2015
2015—2023
2023— 		Ваяводзіна
Генк
Ляцыё
Аль-Гіляль 		13 (3)
24 (5)
267 (57)
34 (12)
Зборныя
2017— Сэрбія 54 (9)

¹ Колькасьць гульняў і галоў за прафэсійны клюб лічыцца толькі
для нацыянальнай лігі, адкарэктавана на
21 верасьня 2024.
² Колькасьць гульняў і галоў за нацыянальную зборную
ў афіцыйных матчах, адкарэктавана на
25 чэрвеня 2024.

Сярге́й Мілі́нкавіч-Са́віч (па-сэрбску: Sergej Milinković-Savić / Сергеј Милинковић-Савић; нар. 27 лютага 1995 году) — сэрбскі футбаліст, паўабаронца саудаўскага клюбу «Аль-Гіляль» і нацыянальнай зборнай Сэрбіі. Ёсьць сынам футбаліста Нікала Мілінкавіча і баскетбольнай гульчыхі Міланы Савіч.

Кар’ера

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Клюбная

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Не зважаючы на тое, што гулец нарадзіўся ў Гішпаніі, пачаў займацца футболам у акадэміі сэрбскага клюбу «Ваяводзіна». Свой першы прафэсійны кантракт падпісаў з клюбам 26 сьнежня 2012 году[3]. 23 лістапада 2013 году Мілінкавіч-Савіч дэбютаваў у пачатковым складзе ў гасьцявым матчы супраць «Ягодзіны», але клюб саступіў зь лікам 3:0. 9 сакавіка 2014 году спартовец забіў свой першы гол у матчы супраць «Спартака» (1:1). У чэрвені 2014 году Мілінкавіч-Савіч склаў пяцігадовую дамову з бэльгійскім клюбам «Генк» і атрымаў кашулю з нумарам 20[4]. 2 жніўня 2014 году ён дэбютаваў у складзе новай дружыны ў хатнім матчы супраць «Сэркль Бруге» (1:1). Дзякуючы добраму сэзону, гулец прыцягнуў увагу «Ляцыё», які набыў футбаліста. 31 ліпеня 2015 году Мілінкавіч-Савіч далучыўся да табару італьянскага клюбу[5]. Дэбют прыпаў на хатнюю перамогу над нямецкім «Баерам» зь лікам 1:0 у матчы першага этапу плэй-оф Лігі чэмпіёнаў 18 жніўня 2015 году[6]. Гулец адразу ж стаў футбалістам асноўнага складу клюбу.

Міжнародная

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У кастрычніку 2015 году Мілінкавіч-Савіч быў выкліканы ў нацыянальную зборную Сэрбіі Радаванам Чурчычам да кваліфікацыйных матчаў да чэмпіянату Эўропы 2016 году супраць Альбаніі і Партугаліі[7]. Але гулец на пляцоўцы не зьявіўся. У траўні 2016 году футбаліст зноўку быў выкліканы да складу зборнай Славалюбам Мусьліным на таварыскія матчы супраць зборных Кіпру, Ізраілю і Расеі[8]. Аднак, паслугі гульца не былі выкарыстаныя, пасьля чаго Мусьлін заявіў, што Мілінкавіч-Савіч не ўпісваецца ў тактычныя схемы дружыны. Дэбют гульца адбыўся толькі 10 лістапада 2017 году ў матчы супраць зборнай Кітаю ўжо пад кіраўніцтвам новага галоўнага трэнэра Младэна Крстаіча[9].

Дасягненьні

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

«Ваяводзіна»:

«Ляцыё»:

«Аль-Гіляль»:

Крыніцы

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
  1. ^ а б в Sergej Milinkovic-Savic // Transfermarkt (мн.) — 2000.
  2. ^ а б в Sergej Milinkovic-Savic // As (гішп.) — Madrid: PRISA, 1967. — ISSN 1888-6671
  3. ^ «Sergej Milinković Profesionalac». FK Vojvodina.
  4. ^ «Milinković-Savić predstavljen u Genku». Sportal.
  5. ^ «Lazio, Milinkovic-Savic: c’è l’accordo col Genk, in campo già per la Supercoppa». La Gazzetta dello Sport.
  6. ^ «Milinkovic-Savic Emotional On Lazio Champions League Debut». Forza Italian Football.
  7. ^ «Ćurčić objavio spisak za Albaniju: Sergej Milinković-Savić debituje!». Blic.
  8. ^ «Muslinovi „Orlovi“ Ovo je spisak nove reprezentacije Srbije u fudbalu». Blic.
  9. ^ «Sergej konačno 'Orao', nema Svilara i Živkovića!». b92.

Вонкавыя спасылкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]