Археалягічныя помнікі Эпідаўру | |
Сусьветная спадчына ЮНЭСКО | |
![]() | |
Краіна | Грэцыя |
---|---|
Крытэры | i, ii, iii, iv, vi |
ID | 491 |
Рэгіён[~ 2] | Эўропа |
Гісторыя ўключэньня | |
Уключэньне | 1988 (12-я) |
Тэатар у Эпідаўры (па-грэцку: θέατρο της Επιδαύρου) — найбольш добра захаваны з старажытнагрэцкіх тэатраў, дзейнічае[1] і пры гэтым вылучаецца выключнай акустыкай і эстэтыкай[2]. Разьмешчаны ў Эпідаўры, паблізу ад Асклепіёну, недалёка ад вёскі Лігурыён (па-грэцку: Λυγουριό).
Антычны старажытнагрэцкі тэатар быў пабудаваны паміж 340 і 330 гг. да н. э. архітэктарам Паліктэтам Малодшым з гораду Аргас, згодна з запісам Паўсанія[3]. Тэатар быў пабудаваны дзеля забавы знаці Асклепіёну ў Эпідаўры — лічылася, што тэатар спрыяльна ўплывае на псыхічнае і фізычнае здароўе пацыентаў. Старажытны тэатар умяшчаў больш за 15 000 гледачоў і быў падзелены на дзьве часткі. 21 рад зь месцамі для звычайных людзей і 34 ніжніх радоў для сьвятароў і кіраўнікоў.
Старажытны тэатар быў адкрыты пасьля раскопак, якія правёў археоляг Панагіс Кавадзіас (па-грэцку: Παναγιώτης Καββαδίας), пад эгідай Атэнскага Археалягічнага Таварыства ў пэрыяд 1870-1926 гадоў.
Празь некалькі гадоў, у 1938 годзе тэатар прыняў першы пасьля археалягічных работ спэктакль. Гэта была пастаноўка трагедыі Сафокла «Электра» з Катына Паксіна і Алену Пападакі ў галоўных ролях[1]. Выступы спыніліся з-за Другой сусьветнай вайны. У пачатку 50-х былі праведзены рэстаўрацыйныя работы, каб мець магчымасьць прымаць большую колькасьць гледачоў і з 1955 году праводзіцца тэатральны фэстываль у Эпідаўры, дзе кожнае лета дэманструюцца пастаноўкі на сцэне антычнага тэатру[1]. У рамках фэстывалю ў Эпідаўры ўдзельнічалі некаторыя з найвялікшых грэцкіх і замежных артыстаў, у тым ліку вядомая грэцкая опэрная сьпявачка Марыя Калас.