Удар галаўнога мозгу (па-лацінску: contusio cerebri) — чэрапна-мазгавая траўма пры якой адбываецца паражэньне непасрэдна тканінаў галаўнога мозгу, заўсёды суправаджаецца наяўнасьцю агменю некрозу нэрвовай тканіны. Найбольш часта агмені пашкоджаньняў разьмяшчаюцца ў галіне лобных, скроневых і патылічных доляў. Пашкоджаньні, якія разьвіліся пры траўме, могуць быць як аднабаковыя так і двухбаковыя.
Ступень цяжкасьці ўдару галаўнога мозгу характарызуецца глыбінёй і працягласьцю страты прытомнасьці. Усяго вылучаюць тры ступені ўдараў: