Уладзіслаў Дыбоўскі

Уладзіслаў Дыбоўскі

Уладзіслаў Дыбоўскі (18 красавіка 1838, маёнтак Адамарын Вялейскага павету, цяпер Маладэчанскі раён — 27 ліпеня 1910, в. Войнава, Наваградзкі павет, цяпер Наваградзкі раён) — беларускі заоляг, батанік, палеантоляг, мінэраляг і фальклярыст. Брат Бэнэдыкта Дыбоўскага.

Біяграфія

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У 1862 годзе скончыў Тартускі ўнівэрсытэт. За ўдзел у нацыянальна-вызвольным паўстаньні 1863—1864 гадоў расейскія ўлады прысудзілі яго да турэмнага зьняволеньня.

З 1871 году працаваў у Тартускім унівэрсытэце. З 1878 году жыў у маёнтку Нянькаве на Наваградчыне. Дасьледаваў мясцовую флёру і фаўну. Зьбіраў беларускі фальклёр[1].

Апошнія 10 гадоў свайго жыцьця жыў у маёнтку сваёй сястры ў Войнаве, дзе працягваў працаваць, нягледзячы на паглыбленьне хваробы. Памёр 27 ліпеня 1910 году, пахаваны ў Войнаве.

У памяць аб Уладзіславе Дыбоўскім ля шашы Р10 Наваградак — Любча ўсталяваны мэмарыяльны камень[2].

Працы

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Аўтар прац па выкапнёвых рэштках Прыбалтыкі, Сыбіры.

  • Studien über die Spongien des Russischen Reiches mit besonderer Berücksichtigung der Spongienfauna des Baikalsees (Petersburg, 1880),
  • Monographie der Spongilla sibirica (Dorpat, 1884),
  • Die Gasteropoden Fauna du Baicalsees (Petersburg, 1875),
  • Supplement a la faune des Mollusques du lac Baical (Petersburg, 1909).

Артыкулы на беларускую тэматыку: «Беларускія прыказкі з Наваградзкага павету» (1881), «Беларускія загадкі зь Менскай губэрні» (1886)[3].

Крыніцы

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
  1. ^ Літвіновіч А. Дыбоўскі Уладзіслаў Іванавіч // ЭГБ. — Мн.: 1996 Т. 3. С. 322.
  2. ^ Няньково, мемориальный камень Владиславу Дыбовскому, Globus.tut.by
  3. ^ Літвіновіч А. Дыбоўскі Уладзіслаў Іванавіч // БЭ. — Мн.: 1998 Т. 6. С. 270.

Літаратура

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]