Хака́сы (саманазва тадар, мн. л. тадарлар; састарэлае — мінусінскія татары, абака́нскія (енісе́йскія) татары, а́чынскія татары) — цюркскі народ Расеі, што жыве ў Хакасіі і сумежных абласьцях Расеі — Тува, Краснаярскі край, Кемераўская вобласьць і Алтайскі край. Вера маецца свая «мясцовая» і праваслаўныя расейцы спрабуюць распаўсюдзіць праваслаўе.[1].
Бахрушин С. В. Енисейские киргизы в XVII в. // Научные труды III. Избранные работы по истории Сибири XVI—XVII вв. Ч. 2. История народов Сибири в XVI—XVII вв. М.: Издательство Академии Наук СССР, 1955.
Козьмин, Николай Николаевич|Козьмин Н. Н. Хакасы: историко-этнографический и хозяйственный очерк Минусинского края. — Іркутск: Изд. Иркут.секции науч. работников Рабпроса, 1925. — Х, 185 с — (Краеведческая сер. № 4 / под ред. М. А. Азадовского; вып. V). — Библиогр. в примеч. в конце каждой гл.
Баскаков Н. А. Тюркские языки, М., 1960, 2006
Текин Т. Проблема классификации тюркских языков // Проблемы современной тюркологии: материалы II Всесоюзной тюркологической конференции. — Алма-Ата: Наука, 1980 — С. 387—390
^Хелимский Е. А. Очерк истории самодийских народов // Финно-угорский мир. Ред. Д. Нановски. Будапешт, 1996, 101—115. [1], с. 34-35; Он же. Древнейшие угорско-самодийские языковые связи (Анализ некоторых аспектов генетических и ареальных взаимоотношений между уральскими языками). Автореферат канд. дисс. Тарту, 1979, 20 стр. С. 7 [2]