Эўрыпід | |
Асабістыя зьвесткі | |
---|---|
Нарадзіўся | не раней за 485 да н. э. і не пазьней за 480 да н. э. |
Памёр | не раней за 407 да н. э. і не пазьней за 405 да н. э. |
Бацькі | Mnesarchus[d][5] Cleito[d][5] |
Дзеці | Эўрыпід Малодшы[d] |
Літаратурная дзейнасьць | |
Род дзейнасьці | аўтар трагедый, драматург, пісьменьнік, паэт, філёзаф |
Жанр | старажытнагрэцкая трагедыя[d] |
Мова | старажытнагрэцкая мова[6][7] |
Эўрыпід (па-старажытнагрэцку: Εὐριπίδης, па-лацінску: Euripides, 480 — 406) — старажытнагрэцкі драматург, прадстаўнік новай атычнай трагедыі, у якой пераважае псыхалёгія над ідэяй Боскага року. Паводле зьвестак, якія маюцца, напісаў ад 88 да 92 трагедыяў і сатыраўскіх драмаў. Самыя вядомыя сярод іх — «Алькестыя» (паст. 438), «Мэдэя» (паст. 431, бел. пер. Л. Баршчэўскага), «Геракліды», «Андрамаха», «Гекаба», «Гікетыды» (усе паст. каля 430 да н. э.), " «Гіпаліт» (паст. 428 да н. э.), «Электра», «Гэракл», «Траянкі» (усе паст. каля 415 да н. э.), «Гэлена», «Іфігенія ў Таўрыдзе», «Фінікянкі» (усе паст. каля 412 да н. э.), «Іфігенія ў Аўлідзе», «Арэст», «Бакханкі» (бел. пер. Ю. Дрэйзіна; усе паст. пасьля 410 да н. э.).
Раней за Эўрыпіда жыў малавядомы драматург з такім жа імем, як паведамляецца ў бізантыйскім слоўніку Суды.