Яфет | |
יפת | |
![]() | |
Напісаньне па-грэцку | Ιάφεθ |
---|---|
Напісаньне па-лацінску | Iafeth |
Імя на іншых мовах | араб. يافث |
Плоць | мужчынская[d] |
Бацька | Ной[1] |
Дзеці | Gomer[d][2], Magog[d][2], Madai[d][2], Javan[d][2], Tubal[d][2], Meshech[d][2] і Tiras[d][2] |
![]() |
Яфет, таксама Іафет (па-габрэйску: יפת, Е́фет, па-лацінску: Iafeth, па-арабску: يافث, Яфід, па-грэцку: Ιάφεθ) — у Старым запавеце Бібліі адзін з трох сыноў (Сім, Хам, Яфет) Ноя — адзінага зь людзей, каму Бог даў магчымасьць выратавацца зь сям’ёй у час сусьветнага патопу. Лічыцца, што ад Яфета й яго братоў паходзіць усё сучаснае чалавецтва. Паводле хрысьціянскага паданьня, нашчадкі Яфета насялялі Эўропу й частку Азіі, утварыўшы гэтак званую «яфетаву» (эўрапэоідную) расу.