Ільдэфонса Пучдэнголас | |
---|---|
Дата нараджэння | 1876[1] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 30 кастрычніка 1936 |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Прыналежнасць | Каралеўства Іспанія[d] |
Званне | палкоўнік |
Бітвы/войны | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Ільдэфонса Пучдэнголас-і-Понсэ дэ Леон (ісп.: Ildefonso Puigdengolas y Ponce de León; 1876 — 31 кастрычніка 1936[2]) — іспанскі афіцэр, удзельнік каланіяльных войн на Кубе і ў Марока, а таксамай грамадзянскай вайны ў Іспаніі.
Нарадзіўся ў сям’і вайскоўца, аднак бацька рана памёр.
У 14 гадоў паступіў у Школу капралаў і сяржантаў пры Школе Марыі Крысціны для дзяцей-сірот пяхотнікаў. У 1895 годзе пайшоў у якасці добраахвотніка на Кубінскую вайну. Пазней удзельнічаў у Рыфскай вайне. Залічаны ў корпус аховы, дзе даслужыўся да палкоўніка[3].
У жніўні 1932 года падчас паўстання генерала Хасэ Санхурха ў Севільі (т. зв. «Санхурхада») трапіў у палон да мяцежнікаў.
Прыкладна ў 1932—1933 гадах стаў членам масонскай ложы[3]. Таксама ўступіў у Антыфашысцкі рэспубліканскі саюз ваенных.
27 мая 1936 года звольнены ў запас.
У пачатковы перыяд грамадзянскай вайны ў Іспаніі камандаваў калонай, якая падаўляла паўстанні ў Алькала-дэ-Энарэсе і Гвадалахары.
Хутка прызначаны камандзірам гарнізона Бадахоса, арганізаваўшы абарону правінцыі і горада. Пасля падзення Бадахоса збег у Партугалію[3]. У кастрычніку вярнуўся ў Іспанію.
Быў прызначаны камандзірам калонны групы Ілескас (Таледа). Прымаў удзел у баях пад Сесеньяй. У Парле[2] забіты падначаленымі пры спробе прыпыніць бязладнае адступленне войск[4][5].