Іцхак Рабін

Іцхак Рабін
іўр.: יצחק רבין
5-ы прэм’ер-міністр Ізраіля
13 ліпеня 1992 — 4 лістапада 1995
Папярэднік Іцхак Шамір
Пераемнік Шымон Перэс
5-ы прэм’ер-міністр Ізраіля
3 чэрвеня 1974 — 20 чэрвеня 1977
Папярэднік Голда Меір
Пераемнік Менахем Бегін
7-ы Начальнік Генеральнага штаба Арміі абароны Ізраіля[d]
1 студзеня 1964 — 1 студзеня 1968
Папярэднік Tzvi Tzur[d]
Пераемнік Chaim Bar-Lev[d]
міністр сувязі Ізраіля[d]
3 чэрвеня 1974 — 20 сакавіка 1975
міністр абароны Ізраіля[d]
13 верасня 1984 — 15 сакавіка 1990
міністр абароны Ізраіля[d]
13 ліпеня 1992 — 4 лістапада 1995
міністр аховы здароўя Ізраіля[d]
8 лютага 1994 — 1 чэрвеня 1994
дэпутат кнэсета[d]
21 студзеня 1974 — 13 чэрвеня 1977
дэпутат кнэсета[d]
13 ліпеня 1992 — 4 лістапада 1995
Пераемнік Nava Arad[d]
дэпутат кнэсета[d]
7 кастрычніка 1991 — 13 ліпеня 1992
дэпутат кнэсета[d]
21 лістапада 1988 — 7 кастрычніка 1991
дэпутат кнэсета[d]
13 жніўня 1984 — 21 лістапада 1988
дэпутат кнэсета[d]
20 ліпеня 1981 — 13 жніўня 1984
дэпутат кнэсета[d]
13 чэрвеня 1977 — 20 ліпеня 1981
Ambassador of Israel to the United States[d]
1968 — 1973
міністр па справах рэлігій Ізраіля[d]
13 ліпеня 1992 — 27 лютага 1995

Нараджэнне 1 сакавіка 1922(1922-03-01)[1][2][…]
Смерць 4 лістапада 1995(1995-11-04)[2][3][…] (73 гады)
Месца пахавання
Бацька Nehemiah Rabin[d][5]
Маці Rosa Cohen[d][5]
Жонка Leah Rabin[d]
Дзеці Dalia Rabin-Pelossof[d] і Yuval Rabin[d]
Веравызнанне іўдаізм
Партыя
Адукацыя
Аўтограф Выява аўтографа
Род войскаў Хагана[d]
Званне Rav Aluf[d]
Бітвы
Узнагароды
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Іцхак Рабін (1 сакавіка 1922, Іерусалім — 4 лістапада 1995, Тэль-Авіў) — ізраільскі палітычны і ваенны дзеяч. Шосты і адзінаццаты прэм'ер-міністр Ізраіля. Генерал. Лаўрэат Нобелеўскай прэміі міру (1994, разам з Шымонам Перэсам і Ясірам Арафатам).

Скончыў штабны каледж у Вялікабрытаніі (1953). 3 1943 член Пальмаха — ударных атрадаў яўрэскіх сіл самаабароны ў Палесціне. У час араба-ізраільскай вайны 1948-49 камандзір брыгады. У 1956-59 камандуючы Паўночнай ваеннай акругай, потым на штабных пасадах, у 1964—68 начальнік Генеральнага штаба ўзброеных сіл Ізраіля. 3 1968 пасол Ізраіля ў ЗША. 3 1974 дэпутат ізраільскага парламента (кнесета). У 1974-77 старшыня Палітычнага камітэта Рабочай партыі Ізраіля, адначасова прэм'ер-міністр Ізраіля. У 1984-90 міністр абароны Ізраіля. 3 лютага 1992 старшыня Партыі працы, з чэрвеня 1992 прэм'ер-міністр Ізраіля. Удзельнічаў у перагаворах з палесцінцамі, прызнаў Арганізацыю вызвалення Палесціны, падпісаў мірныя дамоўленасці з ёю ў Осла (1993) і Вашынггоне (1994). Забіты яўрэйскім фанатыкам, праціўнікам мірных перагавораў з арабамі.

Зноскі

  1. а б חה"כ יצחק רביןКнесет.
  2. а б Yitzhak Rabin // Yitzhak Rabin
  3. Brozović D., Ladan T. Yitzhak Rabin // Hrvatska enciklopedijaLZMK, 1999. — 9272 с.
  4. Deutsche Nationalbibliothek Record #118941119 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 30 снежня 2014.
  5. а б Pas L. v. Genealogics — 2003.