Агент уайт

Агент уайт, «эйджэнт уайт» (англ.: Agent White, белы рэагент) — кодавая назва гербіцыда і дэфаліянта, які амерыканскія вайскоўцы выкарыстоўвалі ў экалагічнай вайне супраць В’етнама. Назва паходзіць ад белай паласы, намаляванай на бочках з гэтым прэпаратам. Шмат у чым натхнёны выкарыстаннем гербіцыдаў і дэфаліянтаў падчас брытанскай вайны ў Малаі, ён быў адным з так званых «вясёлкавых гербіцыдаў», куды таксама ставіцца шырока вядомы агент оранж.

Агент уайт уяўляе сабой сумесь гербіцыдаў 2,4-Д і пікларама ў суадносінах 4:1. У адрозненне ад больш вядомага агента оранж, агент уайт не ўтрымлівае атрутных дыяксінаў, якімі былі забруджаны ўсе дэфаліянты, што змяшчалі 2,4,5-трыхлорфенаксіуксусную кіслату, па прычыне недасканаласці тэхналогіі сінтэзу апошняй. Агент уайт быў распрацаваны кампаніяй «Dow Chemical», якая і стала яго галоўным вытворцам па замове Міністэрства абароны ЗША, сумесна з некалькімі іншымі буйнымі падрадчыкамі, а менавіта «Union Carbide»[1] і Monsanto Company[2].

Агент уайт выкарыстоўваўся, калі агент оранж быў недаступны, у тым ліку на працягу некалькіх месяцаў пасля прыпынення яго выкарыстання ў красавіку 1970 года. У В’етнаме ў перыяд паміж 1966 і 1971 годам было выкарыстана прыкладна 5,4 мільёнаў галонаў ЗША (20 000 м³) гэтай гербіцыднай сумесі[3]. Акрамя таго, амерыканскія вайскоўцы пратэставалі агент уайт, Tordon 101 і пікларам у розных канцэнтрацыях на палігонах у ЗША і Пуэрта-Рыка ў 1960-х гадах[4].

Пад маркай Tordon 101 Dow AgroSciences наладзіўся серыйны выпуск падобнага прадукту, які змяшчае сумесь 2,4-Д і пікларама[5][6][7][8].

Зноскі

  1. ↑ Russell-Manning, Betsy. Malathion: Toxic Time Bomb. (англ.) — San Francisco, Calif.: Greensward Press, 1991. — P.46 — 258 p. — ISBN 0-930165-49-7.
  2. ↑ Bridger, Sarah. Scientists at War: The Ethics of Cold War Weapons Research — Harvard University Press, 2015. — P.97 — 368 p. — ISBN 978-0-674-73682-5.
  3. ↑ Stellman, Jeanne et al. The extent and patterns of usage of Agent Orange and other herbicides in Vietnam. Nature. Vol 422. pg 681
  4. ↑ Agent Orange: Herbicide Tests and Storage in the U.S. Veterans Administration Website Retrieved 2010-06-14
  5. ↑ Alvin L. Young. The History, Use, Disposition and Environmental Fate of Agent Orange. — Springer. — P. 34. — ISBN 978-0-387-87486-9.
  6. ↑ Committee to Review the Health Effects in Vietnam Veterans of Exposure to Herbicides; Institute of Medicine. Veterans and Agent Orange: Health Effects of Herbicides Used in Vietnam. — National Academies Press, 1994. — P. 90. — ISBN 978-0-309-55619-4.
  7. ↑ http://msdssearch.dow.com/PublishedLiteratureDAS/dh_0056/0901b803800568a3.pdf?filepath=ca/pdfs/noreg/010-20085.pdf&fromPage=GetDoc Архівавана 26 лютага 2014 года.
  8. ↑ http://msdssearch.dow.com/PublishedLiteratureDAS/dh_044d/0901b8038044d1d9.pdf?filepath=/uk/pdfs/noreg/011-01260..&fromPage=GetDoc Архівавана 26 лютага 2014 года.

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]
  • Durkin, Patrick R. (2003-06). "Picloram Revised Human Health and Ecological Risk Assessment". USDA, Forest Service. {{cite news}}: Праверце значэнне даты ў: |date= (даведка)
  • «Agent White». Project Censored. 1982. Retrieved 2011-03-10.