Алег Валер’евіч Сакалоў | |
---|---|
руск.: Олег Валерьевич Соколов | |
Дата нараджэння | 9 ліпеня 1956 (68 гадоў) |
Месца нараджэння | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | гісторык, выкладчык універсітэта |
Навуковая сфера | гісторыя |
Месца працы | |
Навуковая ступень | кандыдат гістарычных навук |
Навуковае званне | |
Альма-матар |
Ленінградскі політэхнічны інстытут Ленінградскі дзяржаўны універсітэт |
Навуковы кіраўнік | Vladimir Revunenkov[d] |
Узнагароды | |
![]() |
Алег Валер’евіч Сакалоў (руск.: Олег Валерьевич Соколов; нар. 9 ліпеня 1956) — расійскі гісторык, спецыяліст па ваеннай гісторыі Францыі, адзін з самых вядомых расійскіх рэканструктараў бітваў часоў напалеонаўскіх войнаў[1].
Скончыў Ленінградскі політэхнічны інстытут (інжынер-фізік), гістарычны факультэт Ленінградскага дзяржаўнага універсітэта. Кандыдат гістарычных навук (1991; тэма дысертацыі: «Афіцэрскі корпус французскага войска пры старым парадку і ў перыяд рэвалюцыі 1789—1799»).
Аўтар шматлікіх артыкулаў па ваеннай гісторыі Еўропы XVII — пачатку XIX стагоддзяў. У 1999 апублікаваў капітальнае даследаванне «Армія Напалеона», перакладзеныя на французскую мову ў 2003. У 2006 выпусціў у свет двухтомную манаграфію «Аўстэрліц. Напалеон, Расія і Еўропа. 1799—1805 гг.» — даследаванне пра перадумовы і ход першай вайны Напалеона супраць антыфранцузскай кааліцыі.
Заснавальнік руху ваенна-гістарычнай рэканструкцыі ў Расіі, які аб’ядноўвае ваенна-гістарычныя клубы краіны. Прэзідэнт Ваенна-гістарычнай асацыяцыі Расіі, якая арганізуе рэканструкцыю ваенных бітваў перыяду напалеонаўскіх войнаў — маштабныя відовішчы з удзелам тысяч энтузіястаў, апрануты ў мундзіры той эпохі. Удзельнічаў у рэканструкцыі на месцах падзей бітваў Айчыннай вайны 1812 (Барадзіно, Малаяраславец і інш.), А таксама шэрагу замежных бітваў напалеонаўскай эпохі (Аўстэрліц, Ватэрлоа і інш.). Гэтая сфера яго дзейнасці была адзначана ордэнам Ганаровага легіёна (2003). Сярод аднадумцаў вядомы як «Сір».
Галоўны кансультант гістарычных фільмаў па эпосе Напалеона. Аўтар шматлікіх гістарычных перадач, якія выйшлі ў Расіі, Францыі, Англіі, ЗША, Іспаніі і іншых краінах.
9 лістапада 2019 года А. В. Сакалова затрымалі па падазрэнні ў забойстве сваёй былой студэнткі, суаўтара навуковых прац, аспіранткі Санкт-Пецярбургскага дзяржаўнага універсітэта (СПбДУ) Анастасіі Ешчанка. Паводле паказанняў Сакалова, 8 лістапада ён у сваёй кватэры застрэліў Ешчанка чатырма стрэламі з абрэза, 9 лістапада цела расчляніў і спрабаваў па частках ўтапіць у Мойцы[2][3]. Па паведамленні Фантанка.ру, следства з дапамогай рэнтгенаўскага апарата ўсталявала, што смерць Ешчанка наступіла ў сне ў 2 гадзіны ночы 8 лістападу ад першага стрэлу ў скронь, пасля якога Сакаловым былі зроблены яшчэ тры стрэлы ў галаву[4].
Адвакат Аляксандр Пачуеў паведаміў пра афармленне Сакаловым яўкі з пакаяння[5] і падрыхтоўцы хадайніцтва аб прызначэнні псіхіятрычнай экспертызы, паколькі «версія абароны пакуль пабудавана на тым, што Алег Валер’евіч дзейнічаў пад нейкім моцным фактарам, нешта на яго моцна паўплывала». Акрамя таго, ён паведаміў, што ягоны падабаронны даў следству поўныя паказанні, адмовіўшыся ад канстытуцыйнага права не сведчыць супраць сябе[6][7].
11 лістапада Сакалоў на пасяджэнні Акцябрскага раённага суда Санкт-Пецярбурга, дзе яму было афіцыйна прад’яўленае абвінавачванне па арт.105 ч.1 КК РФ, заявіў, што злачынства здзейснена на глебе асабістага канфлікту>[8][9]. Па хадайніцтве следства суддзёй Юліяй Максіменка ў дачыненні да гісторыка абраная мера стрымання ў выглядзе заключэння пад варту на два месяцы да 8 студзеня 2020 гады з утрыманнем у СІЗА «Крыжы-2» [10]. Хадайніцтва следчага Сакалоў назваў справядлівым і выказаў раскаянне. Следчы камітэт Расіі вядзе расследаванне[11][12]
Пасля рашэння суда СПбДУ звольніў Сакалова з пасады дацэнта Інстытута гісторыі[13][14].