Астранцыя

Астранцыя
Астранцыя вялікая (Astrantia major)
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Расліны Аддзел:  Кветкавыя Клас:  Двухдольныя Парадак:  Парасонакветныя Сямейства:  Парасонавыя Падсямейства:  Saniculoideae Трыба:  Saniculeae Род:  Астранцыя
Міжнародная навуковая назва
Astrantia L.
Віды
Гл. тэкст
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   500888 NCBI   46373 EOL   60522 GRIN   g:1096 IPNI   39706-1

Астранцыя^[1][2] (Astrantia) — род травяністых раслін сямейства Парасонавыя (Apiaceae), прадстаўнікі якога сустракаюцца пераважна ў Цэнтральнай, Усходняй і Паўднёвай Еўропе і на Каўказе. Род ўключае ў сябе досыць шмат відаў, якія маюць дэкаратыўныя кветкі, духмяныя карані і пёрыстае лісце.

Класіфікацыя

Прадстаўнікі рода:^[3]

• Astrantia alpina Stur ex Nyman, 1879
• Astrantia alpoina Clairv., 1811
• Astrantia australis Huter & Porta ex H. Wolff, 1913
• Astrantia bavarica Schult., 1858
• Astrantia biebersteinii Fisch. & C.A.Mey., 1836
• Astrantia candida Mill., 1768
• Astrantia capensis Druce
• Astrantia carniolica
• Astrantia carinthiaca Hoppe ex W.D.J.Koch, 1835
• Astrantia caucasica Willd. ex Spreng., 1836
• Astrantia ciliaris L. f., 1782
• Astrantia colchica Albov
• Astrantia digitata Moench, 1794
• Astrantia dondiifolia Schur, 1866
• Astrantia elatior Friv., 1836
• Astrantia eryngioides (Fenzl) Koso-Pol.
• Astrantia europaea L. ex Rehmann
• Astrantia gracilis Bartl.
• Astrantia grandiflora Poepp. ex DC.
• Astrantia heterophylla Willd.
• Astrantia intermedia M. Bieb.
• Astrantia macrolema (Boiss.) Koso-Pol.
• Astrantia major — Астранцыя вялікая
• Astrantia maxima Pall.
• Astrantia microphylla Schur
• Astrantia minor L., 1753
• Astrantia montana Clairv.
• Astrantia nigra Scop.
• Astrantia ossica Woronow ex Grossh.
• Astrantia pallida J. Presl ex W.D.J. Koch
• Astrantia pauciflora Bertol.
• Astrantia pontica Albov
• Astrantia saniculifolia Salisb.
• Astrantia speciosa Heynh.
• Astrantia tenorei Mariotti
• Astrantia transsilvanica Schur
• Astrantia trifida Hoffm.
• Astrantia vulgaris Dalla Torre & Sarnth.

Зноскі

1. Напісанне Астранцыя, ў адпаведнасці з БЭ ў 18 тамах., Т.2. Мн., 1996, С.52
2. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 21. — 160 с. — 2 350 экз.
3. Tropicos

Літаратура

• Пашына Г. В. Астра́нцыя // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 1. Ааліты — Гасцінец / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1983. — С. 157. — 575 с., іл. — 10 000 экз.
• Астра́нцыя // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 2: Аршыца — Беларусцы / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 2. — С. 52—53. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0061-7 (т. 2).
• Astrantia L. — Астранция // Определитель высших растений Беларуси (руск.) / Под ред. В. И. Парфёнова. — Мн.: Дизайн Про, 1999. — С. 197, 199, 200. — 472 с. — 1 000 экз. — ISBN 985-6182-78-6.

Спасылкі

• Астранция: інфармацыя пра таксон у праекце «Плантариум» (вызначальнік раслін і ілюстраваны атлас відаў). (руск.)