Аўгуст Мальмстром | |
---|---|
Дата нараджэння | 14 кастрычніка 1829[1][2][…] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 18 кастрычніка 1901[1][2][…] (72 гады) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | мастак, ілюстратар, выкладчык універсітэта |
Месца працы | |
Жанр | сімвалізм |
Уплыў на | Elise Arnberg[d], Emma Josepha Sparre[d], Gerda Ljungstedt[d], Hedvig Strandberg[d] і Элізабэт Кейзер |
Член у | |
Подпіс | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Ёхан Аўгуст Мальмстром (шведск.: Johan August Malmström, 14 кастрычніка 1829, Мутала — 18 кастрычніка 1901, Стакгольм) — шведскі гістарычны і жанравы жывапісец.
Вучыўся спачатку гравіраванню на дрэве ў свайго бацькі, у 1850-56 гг. наведваў класы Стакгольмскай акадэміі мастацтваў, а потым адправіўся, ў Дзюсельдорф і Парыж, дзе займаўся ў майстэрні Куцюра. Стыпендыя шведскага ўрада дазволіла яму здзейсніць падарожжа па Італіі.
У 1867 годзе заняў пасаду прафесара ў Стакгольмскай акадэміі мастацтваў. Хоць з-пад яго пэндзля выйшла некалькі мілых, сагрэтых цёплым пачуццём жанравых карцін, аднак, галоўны кірунак яго творчасці — жывапіс на тэмы са старажытных скандынаўскіх легенд і міфалогіі. Яго карціны: «Кароль Геймір і Аслаўг», «Сыны Рагнара атрымліваюць вестку аб смерці іх бацькі», «Вікінгі хаваюць сваіх паплечнікаў», «Інгеборга пры вестцы аб смерці Гіяльмара» і «Бітва пры Блавале».
З 1867 па 1894 Мальмстром выкладаў у каралеўскай школе мастацтваў у Стакгольме, а з 1887 па 1893 быў яе дырэктарам.