Аўтамабільная прамысловасць Сербіі

Аўтамабільная прамысловасць Сербіі з'яўляецца адным з найважнейшых сектараў прамысловасці краіны, прадукцыя якой складае 15 % ад усёй прамысловай прадукцыі Сербіі і 18 % ад усяго экспарту па стане на 2013 год.[1]

Гісторыя

[правіць | правіць зыходнік]

Сербская аўтамабільная прамысловасць існуе ўжо на працягу больш за 70 гадоў, узыходзячы да часоў Югаславіі, калі ў горадзе Крагуевац у 1939 годзе была заснавана прамысловая кампанія Застава  (руск.) (бел., якая вырабляла розныя мадэлі аўтамабіляў па ліцэнзіі Fiat.

Застава выпускала прадукцыю ў адпаведнасці з высокімі вытворчымі стандартамі, што дазволіла ёй канкураваць з іншымі заходнімі вытворцамі аўтамабіляў, такіх як Mercedes-Benz, Ford, PSA Peugeot Citroën  (руск.) (бел., Renault і Opel.

Сёння аўтамабільная прамысловасць з'яўляецца адной з самых развітых вытворчых галін у Сербіі, на якую прыпадае амаль 10 % усяго аб'ёму ПЗІ  (руск.) (бел. ў Сербіі з 2000 года. 27 міжнародных інвестараў ўклалі амаль 1,5 млрд еўра ў гэты сектар, тым самым стварыўшы больш за 19 000 працоўных месцаў. Сербскі аўтапрам пастаўляе прадукцыю практычна ўсіх асноўным еўрапейскім і таксама некаторых азіяцкім вытворцам аўтамабіляў.[2]

Асноўнай прадукцыяй сербскага аўтапрама з'яўляюцца запчасткі для хадавых частак аўтамабіляў, асабліва шыны і дэталі падвескі. Іншымі найважнейшымі прадуктамі з'яўляюцца элементы электраправодкі і аўтамабільныя акумулятары. Таксама ў вытворчасці знаходзяцца розныя дэталі рухавікоў, пераважна адліваныя, разам з каванымі дэталямі накшталт размеркавальных валаў, тармазных дыскаў, клапанаў і махавікоў.

Вытворцы

[правіць | правіць зыходнік]

Fiat Automobili Srbija

[правіць | правіць зыходнік]
Fiat 500L вырабляецца ў Крагуевац.

У 2008 годзе кампанія FIAT набыла кантрольны пакет акцый Zastava Automobili і інвеставала больш за $1 млрд у аўтазавод у перыяд з 2008 па 2012 год, які цяпер выпускае 200 000 аўтамабіляў у год. У выніку гэтага назва «Zastava» цяпер не выкарыстоўваецца ў назве прадукцыі, і канвеер у Крагуевац цяпер вырабляе аўтамабілі FIAT (Fiat 500L  (руск.) (бел.).[3][4]

Акрамя асноўнага завода, які цяпер выпускае мадэлі FIAT, у Zastava group таксама ўваходзяць Zastava specijalni automobili і Zastava Kamioni.

BIK

[правіць | правіць зыходнік]

BIK (Bus industries Kragujevac), у супрацоўніцтве з беларускім вытворцам грузавых аўтамабіляў і аўтобусаў МАЗ, пачаў вытворчасць аўтобусаў мадэлі BIK-203 у канцы 2000-х.[5][6] Гэтыя аўтобусы былі набытыя адміністрацыямі некалькіх сербскіх гарадоў і цяпер выкарыстоўваюцца ў якасці грамадскага транспарту.

FAP

[правіць | правіць зыходнік]
FAP 2640, грузавік з трыма восямі

У 1952 годзе была заснавана Fabrika automobila Priboj  (руск.) (бел. (FAP). Год праз пачаўся выпуск грузавікоў на аснове ліцэнзіі ад аўтамабільнай кампаніі Saurer. У 1970 годзе FAP падпісала кантракт аб вытворчым, тэхнічным і фінансавым супрацоўніцтве з Daimler-Benz  (руск.) (бел.. У 1978 ФАП пачала сваё супрацоўніцтва з Ваенна-тэхнічным інстытутам у Бялградзе  (руск.) (бел. і пачала распрацоўку і вытворчасць ваеннай тэхнікі. У цяперашні час ФАП вырабляе ваенныя машыны, грузавікі, трактары і аўтобусы.

Ikarbus

[правіць | правіць зыходнік]
Ikarbus IK-112N

Ікарбус  (руск.) (бел. таксама з'яўляецца адным з сербскіх вытворцаў аўтобусаў. Кампанія ўпершыню была заснавана ў 1923 годзе і займалася вытворчасцю самалётаў. Пасля Другой сусветнай вайны кампанія была нацыяналізаваная і два іншых сербскіх авіавытворцы, Рогожарски  (руск.) (бел. і Змај  (руск.) (бел., былі аб'яднаны ў Ікарус. Аднак падчас 1950-х гадоў большасць работнікаў і асноўная частка абсталявання авіяцыйнага завода была перамешчаная ў СOКО  (руск.) (бел., і з тых часоў Ікарус цалкам засяродзіўся на вытворчасці аўтобусаў, спачатку па ліцэнзіі ад Saurer і MAN, а пазней перайшоўшы да распрацоўкі ўласных канструкцый. У 1992 годзе прадпрыемства было прыватызавана, але з-за спрэчкі з венгерскім вытворцам аўтобусаў Ikarus, яно змянілі назву на Ikarbus.

Neobus

[правіць | правіць зыходнік]

Neobus быў яшчэ адным заводам па вытворчасці аўтобусаў. Заснаваны ў Нові-Садзе ў 1952 годзе пад назвай Autokaroserija. Цесна супрацоўнічаў са славенскім заводам Tovarna vozil Maribor  (руск.) (бел.. У 1992 годзе, пасля набыцця Славеніяй незалежнасці, супрацоўніцтва скончылася. Autokaroserija стала незалежным вытворцам аўтобусаў і змяніла сваю назву на Neobus. У 2012 годзе Neobus абвясціў банкруцтва.

IMT

[правіць | правіць зыходнік]

IMT займаецца вытворчасцю трактароў і іншай сельскагаспадарчай тэхнікі з 1950 года.

Зноскі

  1. ↑ http://www.b92.net/biz/vesti/srbija.php?yyyy=2013&mm=10&dd=04&nav_id=761347
  2. ↑ Aerospace and Defense | RAS(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 31 снежня 2015. Праверана 27 сакавіка 2017.
  3. ↑ Fiat Investing $1b into Zastava(недаступная спасылка). Macedoniaonline.eu. Архівавана з першакрыніцы 23 красавіка 2012. Праверана 29 лістапада 2008.
  4. ↑ http://www.b92.net/info/vesti/index.php?yyyy=2010&mm=09&dd=11&nav_id=458131
  5. ↑ Gas-powered bus from Kragujevac at ekapija.rs, 20-4-2009
  6. ↑ MAZ-BIK 203 at Vulović Transport official website